Identiteitscrisis van de CD&V vertolkt zich in de bonte verzameling kandidaat-voorzitters.
Het gebrek aan leiderschap zou de zwalpende partij wel eens zuur kunnen opbreken. Na de historische nederlaag bij de vorige verkiezingen, is de CD&V op zoek naar een programma. De krant 'Het Laatste Nieuws' spreekt van de ‘7 dwergen’ als ze de huidige 7 kandidaat-voorzitters oplijsten. Niet alleen zijn het voor het grote publiek nobele onbekenden (met uitzondering van Plop-burgemeester Walter De Donder) zij spreken één voor één in holle woorden. Rode draad in hun slogans is de dialoog met het gewone volk en de trots van een eigen mening, waarmee ze op een pijnlijke manier onderstrepen dat hun afstand tot de burger bevreemdend groot is en dat een mening duidelijk ontbreekt.
Wie wel een mening heeft, zijn zij die laten weten geen kandidaat-voorzitter te zijn: Pieter De Cram en Hendrik Bogaert.
Het feit dat de niet-kandidaten de nieuwskoppen halen in plaats van de kandidaten, is pijnlijk voor een politiek partij, die ooit de grootste was van het land. Beiden behoren tot de rechtervleugel van de partij en beiden laten ze weten dat de partij nog niet niet rijp is voor hun ideeën. Bogaert zegt dat het nog te vroeg is voor zijn strategische visienota. De Crem zegt ongeveer hetzelfde, alleen nog holler en minder begrijpbaar. Vanuit het ‘Cremlin’ in Aalter meldt hij op de sociale media dat de partij nog niet rijp is voor zijn visie omtrent haar positionering en (pertinente) bestaansgrond. Wij hebben het Nederlandse woordenboek er naast gelegd, maar na raadpleging kunnen we u niet meegeven wat De Crem zou kunnen bedoelen. De enige conclusie die men kan trekken, is dat ze bij CD&V het eigenlijk zelf niet meer weten.
