Een strategische knuppel in het politieke hoenderhok.
Bart De Wever – sinds mensenheugenis leider van N-VA – neemt op bizarre wijze een scherp bocht naar het Belgische midden. Het streven naar Vlaamse onafhankelijkheid, ooit de heilige graal van zijn partij, wordt nu afgedaan als een achterhaald idee. Dit is niet zomaar een politieke wending; het is een laatste, gedurfde poging om de twijfelende kiezer over de streep te trekken.
De Wever verraste vriend en vijand met zijn uitspraken op Radio 1: "Het einde van België staat niet op mijn agenda. Oprecht niet." Hij benadrukt dat confederalisme, waarbij Vlaanderen meer autonomie krijgt zonder de volledige onafhankelijkheid, voor hem voldoende is. Hiermee wil hij de Vlaams-nationalistische extremen van zijn partij temperen en aantrekkelijker worden voor de gematigde centrumkiezers.
Politiek spel op hoog niveau
Deze zet is vergelijkbaar met een wielrenner die in de laatste meters van de koers nog een ultieme jump maakt, lezen we in ‘Het Nieuwsblad’. De Wever speelt een hoog spel, en zijn verklaringen hebben een dubbele laag. Enerzijds probeert hij kiezers van Open VLD en CD&V aan te trekken, anderzijds distantieert hij zich duidelijk van Vlaams Belang. Zijn boodschap is helder: N-VA is redelijk, Vlaams Belang staat voor chaos.
Timing
De uitspraken van De Wever kwamen op een strategisch moment. Terwijl de politieke druk toeneemt, positioneert hij zichzelf als een leider die stabiliteit en realisme biedt in plaats van separatistische dromen. Dit was ook duidelijk te zien in zijn recente uitspraken over het uitsluiten van coalities met extreemrechts tijdens de lokale verkiezingen. Een slimme zet om het cordon sanitaire rond Vlaams Belang te versterken en zich te onderscheiden van de radicalere vleugel.
Reacties binnen de partij
De interne reacties op De Wevers koerswijziging zijn gemengd. Politicoloog Bart Maddens ziet het als een gewaagde strategie: “Dit is halsbrekend bochtenwerk.” Terwijl sommige Jong N-VA-leden openlijk hun ongenoegen uiten, lijkt De Wever vastberaden om zijn partij naar een breder kiezerspubliek te leiden. De spanningen binnen N-VA nemen toe, maar De Wever zet zijn kaarten op een gematigde koers.
De gematigde stem
Met zijn nieuwe strategie probeert De Wever ook de Franstalige partijen milder te stemmen. Door het streven naar Vlaamse onafhankelijkheid op de achtergrond te schuiven, hoopt hij de blokkades in de federale politiek te doorbreken. Het is een subtiele zet om N-VA in een positiever daglicht te stellen en de partij minder radicaal te laten overkomen.
Of deze strategie daadwerkelijk vruchten zal afwerpen, blijft afwachten tot zondagavond. Wat wel zeker is, is dat Bart De Wever wederom laat zien dat hij een meester is in politieke manoeuvres. Met zijn opmerkelijke zet probeert hij de twijfelende kiezer te overtuigen en de N-VA een sterkere positie te geven in het politieke landschap. De verkiezingsuitslag zal bepalen of zijn gedurfde tactiek succesvol is geweest.
(Foto: screenshot YouTube/ N-VA/Kies24)
