In het najaar van 1994 is er een assisenproces. Het gaat ondermeer over de dood van de Libanese Ali Suleïman Ahmad in 1989. Ook Robert 'Bob' Beijer staat terecht.
Uit de ondervraging over het leven van de beschuldigden bleek dat drie van de vier huwelijken kapot gingen door de druk veroorzaakt door het slepende gerechtelijk onderzoek. Beijer weende zelfs toen hij vertelde dat zijn vrouw hem in de gevangenis schreef dat ze hem zou verlaten.
In Thailand ontmoette Robert Beijer zijn tweede vrouw: “Ik heb haar uitgelegd wat me boven het hoofd hangt. Ze heeft gezegd dat ze zou wachten... Op 11 juni van dit jaar (1994) is ons zoontje geboren.”
Eind 1999 is Beijer al voorwaardelijk vrij. Hij kreeg nochtans 14 jaar effectieve gevangenisstraf. Daarvan heeft hij meer dan de helft uitgezeten (waarvan een deel in voorhechtenis).
De vrijlating van de oud-rijkswachter wordt dan bevestigd door meester Pierre Chomé, advocaat van Beijer. "De beslissing tot vrijlating werd onder voorwaarden opgelegd. De man is van zins om uiteindelijk naar Thailand terug te keren. Daar had hij voor zijn aanhouding al een nieuw leven proberen op te bouwen.”
Beijer moet zich wel elke drie maanden melden in ons land. Dit belet hem niet te reizen. Volgens zijn advocaat Chomé vertrekt hij begin januari 2000 al naar Thailand . Beijer runde voor zijn aanhouding nota bene een bedrijfje in edelstenen in de hoofdstad Bangkok.
In 2001 is er toch een probleem. De Thaise immigratiedienst pakt Beijer op. Beijer: “Ik had een probleem met een bediende op mijn werk in Thailand. Die persoon heeft mij ginds afgeschilderd als een gevaarlijk moordenaar en de immigratiediensten hebben mij toen onderschept. De bewering werd halvelings bevestigd omdat de uitbreiding van het internationale arrestatiebevel van 1989 na mijn veroordeling in 1995 niet werd geschrapt. Ik wacht nu op een nieuw paspoort om naar Thailand terug te keren.''
Beijer zit dan zelfs zeven dagen in de cel in Thailand. Na een week bleek dat de Thais zich vergist hadden. België heeft niet om de uitlevering van Robert Beijer gevraagd. Dat hebben zowel het parket als het parket-generaal van Brussel gezegd in een reactie op persberichten die stelden dat de voormalige rijkswachter op vraag van het Belgische gerecht in Thailand werd gearresteerd. Beijer: “Mijn zevenjarige dochter wacht op mij.”
Deze week - ruim 20 jaar later - werd Beijer opnieuw opgepakt wegens een gelijkaardig probleem. Deze keer zou zijn visum niet in orde zijn.
"Hij was een heel voorzichtig persoon. Ik vind het vreemd dat hij werd gearresteerd voor een eenvoudig visumprobleem", zei een Belgische bron die hem in Pattaya ontmoette in DH. "Het was tijdens een gesprek met mensen in een Belgische bar in Pattaya dat ik ontdekte dat het Robert Beijer was (en niet 'Alexis', red.) en dat ik toen de link legde met het dossier van de Bende van Nijvel."
Beijer was de laatste jaren een bekend gezicht in het bedrijfsleven in de kuststad Pattaya, ten zuiden van Bangkok. Hij noemde zichzelf Alexis (ook: Alexy) om onopgemerkt te blijven. De Belg heeft er volgens DH een vastgoedportefeuille ter waarde van meer dan 5 miljoen euro opgebouwd.
Hij woont in de buurt van een zus van de huidige koning van Thailand. Het kan gaan om prinses Ubol Ratana of de jongere prinsessen Maha Chakri Sirindhorn en Chulabhorn Walailak. Volgens DH zijn beiden bevriend en gaan ze bij elkaar op de thee. Het toont de 'lange arm' van Beijer aan.
Beijer woont in een luxueuze woning in Pattaya. Hij heeft ondertussen 3 kinderen. Volgens bronnen zou hij aan kanker lijden, maar beter ingevoerde bronnen hebben daar twijfels over. Ze hebben de man onlangs zelfs gezien tijdens een loopwedstrijd.
Beijer kocht grond naast de koninklijke residentie waar hij zes high-end huizen bouwde. DH: “Op Google Street View zien we dat de weg voor het veld wordt geblokkeerd door een wachthuisje.”
Dit is het pad dat leidt naar de Thaise koninklijke residentie. Het complex, gelegen in de directe omgeving van de Golf van Thailand, is op zijn verzoek wazig, "bewijs van zijn grote voorzichtigheid", aldus de bron van DH.
De belangrijke vraag die rijst: hoe is een voormalige rijkswachter erin geslaagd om onroerend goed van enkele miljoenen euro's te verwerven? Hoe kon hij dit vastgoed financieren? Kan de herkomst van zijn geld gelinkt worden aan het Bendedossier?
