Op maandag 10 mei 1982 om 22u20 wordt op de Italiëlaan in Elsene ter hoogte van het huisnummer 32 een Austin Allegro gestolen.
Het is minder geweten dat de daders, twee in getal, voor ze de Austin meenamen, er niet in geslaagd waren een andere auto op de Italiëlaan te stelen.
Ze braken de deur van die eerste wagen open en gingen vervolgens weg, ofwel omdat ze niet wisten hoe ze hem zonder sleutel moesten starten ofwel omdat ze gestoord waren. Ze gingen dus voor de bestuurder van de grijze Austin Allegro die voor nummer 32 geparkeerd stond.
De bestuurder, een vertegenwoordiger, zag de daders met onbedekt gezicht: Franstaligen.
Twee mannen, elk gewapend met een revolver met lange loop, gaan dus onder bedreiging van hun wapens, over tot de diefstal van die grijze metaalkleurige Austin Allegro. Ze verplichten de bestuurder op de grond te gaan liggen en de sleutels van de wagen af te geven.
De daders kunnen niet goed achteruit rijden. De auto is in slechte en verouderde staat, stoffig en de tank is bijna leeg.
De daders rijden weg met het voertuig in de richting van Watermaal-Bosvoorde.
De Austin wordt daags nadien teruggevonden te Lembeek, waar een Volkswagen Santana werd ontvreemd, tegenover de garage Brichau.
De in Lembeek gestolen VW Santana wordt gezien op de Kroonlaan en aan het kerkhof van Elsene - en keerde dus terug naar dezelfde omgeving in Elsene - en wordt later achtergelaten in Ukkel, aan de andere kant van het bos.
Alles wijst dus naar Brussel. Correcter: naar het zuiden van Brussel. Het toont opnieuw aan dat de ‘Franse piste’ onzinnig is.
Alex Deloyer, voormalig speurder van de gerechtelijke politie, had onlangs in DH twee belangrijke dingen te zeggen over de Bende van Nijvel.
Het eerste is dat onderzoekers achter de Colruyt-winkel in Nijvel (waar in september 1983 drie mensen werden vermoord) een stuk stof vonden dat aan prikkeldraad was blijven hangen en dat deel had kunnen uitmaken van de kleding van een dader.
Een van de verdachten van de Borains kende hierover een detail, toen hij werd ondervraagd, dat hij er alleen van had kunnen weten als hij erbij was geweest.
Van S. D., die hem ondervroeg (nog in leven), is volgens DH geweten dat hij altijd volkomen correct is geweest. “Ik vraag me dit al dertig jaar af,” vertrouwt Alex Deloyer toe. “Dit detail kun je niet verzinnen. Je moest erbij zijn.”
Ter herinnering: de Borains werden vrijgesproken van alle aanklachten in verband met de moorden. Maar is het spoor uitgesloten?
De meest logische piste is dat de ‘echte’ leden van de Bende die avond ook actief waren en dat de Borains afleiding waren.
Ten tweede was een van de eerste slachtoffers van de moordenaars Constantin Angelou, een zelfstandige taxichauffeur in Brussel.
Deloyer vertrouwde aan DH toe dat hij Angelou, puur toevallig, controleerde op de avond van de moord, rond middernacht, terwijl hij op een klant wachtte op de Hippodroomlaan in Elsene.
Deloyer: “Hij vertelde me dat hij klaar was en een (Griekse) koffie ging drinken en naar huis ging.” Het is volgens DH natuurlijk het adres dat in het oog springt. Alles komt samen in Elsene en Watermaal-Bosvoorde.
Deloyer in de media over het falende onderzoek naar de Bende: “We hebben het nooit begrepen. Zochten we op de juiste plaats? Wat ik wel weet, is dat ze vermeden hebben dat de PJ (gerechtelijke politie) te veel zijn neus in de zaak stak. Het was een GD-dossier (td: gendarmerie of rijkswacht).”
