Kinderachtig geruzie in het Vlaams parlement over buddy-project.
“Waarom mogen zij meespelen en wij niet?”, het is niet met zoveel woorden gezegd, maar toch bijna. CD&V en Open Vld morren over het feit dat ze niet betrokken werden bij het lanceren van ‘Fred en Frieda’, een buddy-project tegen eenzaamheid dat N-VA samen met Groen heeft opgezet. “Een gemiste kans", klinkt het bij Open Vld en CD&V. Een slag in het gezicht van alle eenzame mensen in Vlaanderen. Dat een warm menselijk project wordt aangegrepen om partijpolitieke frustraties te uiten, is onbegrijpelijk.
Het doel van ‘Fred en Frieda’ is om 20.000 eenzamen te koppelen aan evenveel buddy’s. Het is een aanvulling op het bestaande zorg- en welzijnswerk. “Een warme glimlach, iemand waaraan je je verhaal kwijt kan, een luisterend oor, een begrijpende blik … Kortom: iemand die er voor je is en aan je denkt. Zo iemand is een buddy, een zorgzame Fred of Frieda”, lezen we op hun website.
Onbegrijpelijk dat hierover gekibbeld wordt, maar wel voorspelbaar. Voorlopig werkt de coronacrisis nog als lijm tussen N-VA en de andere Vlaamse coalitiepartners die ook in de federale regering zitten. Toch worden de barsten steeds groter. De rel tussen Theo Francken (N-VA) en Egbert Lachaert (Open Vld) over het sluiten van de kerncentrales, bewijst dat de verzuurde relatie tussen N-VA en Open Vld - ontstaan bij de ellenlange federale regeringsvorming - nog altijd niet is verbeterd.
Voorlopig is corona nog de gemeenschappelijke vijand, maar het incident ‘Fred en Frieda’ voorspelt niet veel goeds voor Vlaanderen in het nieuwe normaal.
