Niet neuten, betalen. Maar wie?
Voor Sinterklaas spelen is niet goedkoop. “We konden niet anders”, klinkt het in de preek van de Vivaldisten. Doch, daar is wellicht niet iedereen het over eens. De volgende generatie(s) zal mogen afbetalen. Voorlopig staat de rekening op 3.160 euro per Belg.
Apocalyptische klaagzangen met bijbehorende maatregelen heeft een factuur van 36,4 miljard euro opgeleverd: 27 miljard voor het orkest van Vivaldi, 9,4 miljard voor de regio’s. Dat is een groot verschil, maar de grootste slokoppen zijn de maatregelen rond de tijdelijke werkloosheid en het overbruggingsrecht voor zelfstandigen, die de gezinnen moeten beschermen. En dat zijn nu eenmaal federale bevoegdheden. Wie beslist, moet betalen.
14,2 miljard ging naar steun voor gezinnen, 12,6 miljard naar bedrijven, 9,6 miljard naar wat heet ‘de bestrijding van de ziekte zelf’. Over die centen wordt nog op z’n Belgische geruzied. Zo kijken de federale overheid en de regio’s nog altijd naar elkaar over wie finaal het boostervaccin moet betalen. De federale overheid heeft die voorlopig voorgeschoten.
De rekening is nog niet afgesloten. Pfizer en Moderna werken nog aan een nieuw vaccin, zullen we maar zeggen.
Nu goed, de komende generatie weze gewaarschuwd. Sinterklaas bestaat niet, het zijn de papa en de mama die de cadeautjes kochten en dat deden ze in dit geval op afbetaling, om het woord schulden niet te gebruiken. “Geld lenen, kost ook geld”, waarschuwde wijlen mevrouw Leemans. Als de rente op termijn stijgt, kan de staatsschuld nog een serieus probleem worden.
