Veerle Heeren krijgt zes maanden voor bewezen tuchtfeit.
Het was even wachten op het oordeel van de gouverneur Jos Lantmeeters en Vlaams minister van Binnenlands Bestuur Bart Somers (Open Vld), maar voor de rest van Vlaanderen stond het als een paal boven water dat Veerle Heeren (CD&V) zich had bezondigd aan vriendjespolitiek. Het mag zo niet benoemd worden maar uiteindelijk is het niet meer of niet minder dan dat. Dat Heeren zich verheven voelt boven ‘het gewone’ volk, werd pijnlijk duidelijk in het interview destijds met VTM, waarin zij - en alleen zij - bepaalde wat er mocht gevraagd, gezegd en uitgezonden worden. Dat was echter buiten de geschoffeerde journaliste gerekend die ook dat wat niet voor het interview bestemd was, monteerde en liet uitzenden. Van de vrolijke huisvrouw-burgemeester die op de markt populaire praatjes staat te maken, kreeg Vlaanderen toen een heel ander beeld. We moesten geloven dat ze een ‘inschattingsfout’ had gemaakt. Uiteindelijk bleek dat Heeren een en ander bij elkaar gelogen had. Ze nam echter geen ontslag, maar kreeg een mysterieuze ziekte, waardoor ze even aan de kant ging staan. Veerle Heeren wiste vervolgens haar hele geschiedenis van communiceren via Whatsapp.
Op basis van het verhoor, het tuchtverslag van de gouverneur en de eigen verklaringen van Veerle Heeren tijdens de gemeenteraadszitting van 10 mei, meent de minister dat de feiten bewezen zijn en getuigen van de vereiste ernst om als een “grove” nalatigheid te worden beschouwd. Heeren wordt geschorst voor zes maanden, de straf gaat in op 1 februari 2022.
De motivatie van Somers klinkt als volgt: “Niettegenstaande enkele verzachtende omstandigheden heeft Veerle Heeren als burgemeester een bewezen tuchtfeit gepleegd door zichzelf en enkele mensen uit haar omgeving vervroegd te laten vaccineren. Een burgemeester heeft een voorbeeldfunctie”
De reactie van Heeren klinkt zo: “We hebben vandaag via de media het nieuws omtrent de schorsing vernomen. Zoals steeds respecteer ik de juridische procedure in deze. Ik neem dus akte van de beslissing en zal de tijd nemen om de beslissing van de minister door te nemen. Het welzijn van de stad en haar inwoners staat voor mij voorop. Het is mijn prioriteit om ervoor te zorgen dat onze stad goed bestuurd wordt. Vandaag en in de toekomst.”
Vroeger - toen de dieren nog spraken - bestonden er politici met eergevoel die aan de kant gingen staan wanneer ze betrapt werden als ze met hun handjes in de spreekwoordelijke snoeppot zaten. Maar die vind je nu alleen nog maar in sprookjes van poedels en wolven.
