Het gaat niet goed met de ploeg van elf miljoen.
Overal in Europa komen mensen op straat tegen de coronamaatregelen van hun regering. Die maatregelen zijn overal genomen op advies van wetenschappers. Ze zullen het niet graag horen, maar zij zijn de architecten van de grote en kleine lockdowns en dus ook verantwoordelijk. Maar wanneer het fout gaat, wijzen ze naar de politiek, wanneer de politiek niet luistert, schuiven ze geheime rapporten in de bus van journalisten.
We krijgen geen perspectieven, maar doemscenario’s die ons, dag na dag, met een belerend vingertje worden opgelepeld. Gooi daar bovenop de onbetrouwbaarheid van de grote farmabedrijven die zich verbergen achter een wazige communicatie, en je begrijpt waarom de motivatie van de Vlaming op een dieptepunt zit. Ondanks de apocalyptische voorspellingen, zitten we al een tijdje te zwalpen op een plateau. De spectaculaire explosie van de nieuwe varianten blijft uit. Ook vandaag weer dezelfde tendens: alle cijfers dalen, behalve het aantal nieuwe besmettingen. Maar dat is niet verwonderlijk, we testen meer en we testen ook jongeren en groepen die geen symptomen vertonen.
Dat leidt tot spanningen. Noel Slangen beschrijft in ‘Slangen op maandag’ – een column in ‘Het Laatste Nieuws’ - die situatie met een kwinkslag. Zo treffend dat we je die niet willen onthouden: 'Papa Van Ranst heeft het moeilijk met de nieuwe situatie en sukkelt langzaamaan een midlifecrisis in. Wanneer hij in volle lockdown bier gaat uitdelen of bordjes gaat omdraaien bij - OMG - een programma als 'Het Rad (van Fortuin)', voelen wij dezelfde plaatsvervangende schaamte die pubers voelen wanneer hun ouders strapatsen uithalen. Om zijn verkruimelend aanzien te compenseren, worden de waarschuwingen van vader Van Ranst almaar heftiger, alarmerender, apocalyptischer.…”
Duidelijk.
Een haantje te voren als Louis Bouchez (MR) wil dat het vooruit gaat en gaat in de clinch met papa Van Ranst. Zijn collega Lachaert (Open Vld) volgt, het volk mort, wil betogen en wordt net niet de kop ingeslagen door een politiemacht die zich profileert als een klein leger. “Wie eruit ziet als een demonstrant, krijgt kabelbinders rond de polsen en wordt afgevoerd”, horen we op het ‘VRT Journaal’. Hoe ziet die eruit dan, "de demonstrant"?
“Er is geen democratie in België’: extreemrechts, extreemlinks, jongeren, zelfstandigen... vinden elkaar in onvrede over coronamaatregelen”, kopt ‘De Morgen’. En wat doet De Croo? Hij laat een een ministerieel besluit op tafel leggen om de experten van de GEMS - de adviesraad waarin onder meer Erika Vlieghe, Marc Van Ranst en Pierre Van Damme zitten - een vergoeding te geven. “Dat moet hun positie duidelijker maken”, is in regeringskringen te horen. “Op die manier zijn ze echt in dienst van de overheid.” Koopt hij daarmee hun zwijgen af, of is dit een eerste schot van een open oorlog?
