Kunstenaar valt letterlijk en figuurlijk van zijn sokkel.
Jan Fabre maakt kunst waar een uitleg bij hoort. Krijg je die niet, dan loop je de kans dat je het niet snapt. Eigenlijk verkoopt Fabre lucht met een bijsluiter. Volgens kwatongen is hij zelfs de verpersoonlijking van het sprookje van de kleren van de keizer. Er is niets te zien, niets te beleven, maar iedereen doet alsof het geweldig is.
In 1984 maakte Fabre daar zelfs een voorstelling over, ‘De Macht der Theaterlijke Dwaasheden’, waarin hij twee koningen naakt met mekaar liet dansen. Het stuk duurde ruimde vier uur, was eigenlijk één lange geeuw waar niets te beleven viel, maar de hele wereld vond het fantatisch. Correctie: de wereld van culturele fashionistas met zware artistiek brilmonturen vonden het fantastisch.
Nu goed, over smaak valt niet te twisten. Jaren later liet Fabre nog een keer zien dat hij niet anders dan lucht verkoopt en liet zichzelf in brons geiten met een meetlat: ‘De Man die de Wolken Meet’. Mooi dat zetten we op het dak van de luchthaven van Zaventem, op het Smak en op de Singel.
Doch, nu Fabre verdacht wordt van seksueel grensoverschrijdend gedrag, meet hij volgens de moraalridders niet langer lucht maar...vul maar in.
In februari 2020 ondernamen studenten van het Antwerps Conservatorium een actie tegen het beeld. Ze hingen er een spandoek aan met ‘sorry’. Ze vonden dat Fabre al eerder zijn excuses had moeten aanbieden en deden dat dan maar in zijn plaats. Nu gaat de Singel nog een stapje verder en haalt het beeld weg. Fabre valt hiermee letterlijk van zijn sokkel.
Het Smak is niet van plan zijn exemplaar weg te halen. “Deze zomer hebben de Gentse activisten van De Moraalridders een actie gevoerd op ons dak”, zegt directeur Philippe Van Cauteren in ‘Het Nieuwsblad’. “Ze hingen een touw aan het beeld, als suggestie om het neer te halen. Ik ben tegen het verwijderen van beelden. Een monument weghalen is het debat doodmaken. Later dit jaar zullen we het beeld van Fabre van ons dak halen. We zullen het niet wegstoppen in het depot, maar centraal plaatsen in een museumruimte. Daarrond zullen we ontmoetingen en debatten organiseren over grensoverschrijdend gedrag in de kunst. Daarna zetten we het beeld terug op het dak.”
Fabre overtreft hiermee zichzelf en verheft lucht niet alleen tot kunst, maar ook tot een maatschappelijk debat.
