Parket vraagt voorwaardelijke straf voor juwelier uit Oostakker die overvaller doodschoot.
Vijf jaar geleden vallen twee gewapende mannen juwelierszaak Moens in Oostakker binnen. In de zaak zijn op dat moment enkele klanten aanwezig, samen met de uitbaters, juwelier Filip Moens, zijn zus en hun 88-jarige vader. De overvallers bedreigen hen met een pistool en een oorlogswapen – volgens getuigen een kalasjnikov. De vader van de uitbaters, de vroegere eigenaar, wordt op de grond gegooid. De twee daders plunderen de zaak en wandelen de winkel buiten met minstens één sportzak vol juwelen. Filip Moens loopt hen achterna, met een Heckler & Koch-pistool dat hij snel uit een kluis was gaan halen. Hij schiet vier keer. De eerste kogel schampt af op de helm van de 22-jarige overvaller en belandt in een geparkeerde koelwagen van Duvel. De tweede raakt dezelfde overvaller in de rug. Hasan L. valt even verder van de scooter. Hij sterft ter plaatse. Zijn kompaan (33) kan vluchten, maar wordt later opgepakt. Hij is altijd blijven ontkennen, maar werd in 2021 veroordeeld tot acht jaar gevangenis. De buit van 500.000 euro werd nooit teruggevonden.
Op het proces probeerden de advocaten van overvaller Hasan L. niet alleen voor te stellen als slachtoffer, maar ook als een jongen die uit een deftig gezin kwam. “Allemaal eerbare burgers. Allemaal hebben ze werk”, zei advocaat Bouzoumita. Al gaf hij wel toe Hasan een zorgenkind was. Een andere omschrijving voor “hij stond bekend bij de politie”. De tegenpartij van de dader juwelier Moens – hoewel veel mensen in de straat hem ook als een slachtoffer zien - benadrukten het geweld het dat de overvallers gebruikten. Geweld? Volgens de advocaten van Hasan viel het gebruikte geweld van de overvallers al bij al nog mee. Ze zouden de hoogbejaarde vader Moens zelfs voorgesteld hebben om op een stoel te gaan zitten. Dit tot grote ergernis van Van Steenbrugge, de advocaat van Moens: “Ze bedreigden de aanwezigen met een kalasjnikov en kwakten de 88-jarige vader tegen de grond. Een theekransje lijkt me dat niet.”
Het is een voorbeeld van de twee waarheden die in het proces tegenover mekaar stonden. Wie is er dader, wie is er slachtoffer? Hoe bewust handelde de juwelier? Riepen de overvallers ‘tirez’. Moet de juwelier - die 500.000 niet verzekerde diamanten verloor- straks ook nog opdraaien voor de 23.000 euro kostende begrafenis in Marokko. Bovendien beschuldigen de familie van de doodgeschoten dief Moens zelfs van leugens en sabotage onderzoek.
Het openbaar ministerie vraagt 1 jaar voorwaardelijk, wat wil zeggen dat de juwelier niet naar de gevangenis zou moeten, maar wel schuldig zou worden bevonden. "Dit dossier beroert de maatschappij enorm", zei de aanklaagster. "Ik weet dat heel veel mensen denken: het was de overvaller zijn eigen schuld. Als je geen overval pleegt, kun je ook niet doodgeschoten worden. Ergens begrijp ik die reactie, maar we mogen als burger het heft niet in eigen handen nemen. Wel om onszelf of andere mensen te beschermen, maar niet om onze goederen te verdedigen. Op het ogenblik dat de juwelier schoot, hadden de overvallers geen wapens meer vast. De overvaller had voor jaren achter de tralies moeten vliegen, maar hij had niet moeten sterven. Dat is geen 'risico van het vak'."
De aanklaagster vraagt om juwelier Moens te veroordelen voor uitgelokte doodslag. Dat wil zeggen dat de juwelier de controle over zichzelf wel voor een deel verloren was, maar niet helemaal. "De vrije wil van meneer Moens was niet helemaal uitgeschakeld. Voor alle duidelijkheid: het was een bijzonder gewelddadige overval. De psychische schade bij de familie Moens en hun klanten moet enorm zijn. Onder bedreiging van vuurwapens minutenlang moeten vrezen voor je leven, dat moet verschrikkelijk zijn. Maar de juwelier heeft wel even aan zijn deur gewacht, heeft naar buiten gekeken, en dan vier keer geschoten. Dat zijn gecoördineerde handelingen."
Uitspraak op 26 juni.
Foto: screenshot VRT Journaal
