Vanavond is het eindelijk zover: de reeks '1985' wordt tegelijk op VRT en RTBF gebracht. Schrijver van de rode verhaallijnen is Willem Wallyn. Vicky in de reeks is eigenlijk Wallyn.
Willem (1960) is de zoon van Luc (1938). Willem studeerde rechten aan de VUB en werd advocaat. Op een bepaald ogenblik zelfs van een terrorist: Saïd Al Nasser.
Begin 1995 is er onderzoek in het kader van de moord op André Cools. Speurders stoten op vreemde transacties tussen Agusta/Dassault en de SP (nu: Vooruit).
De cel-Cools start zelfs een erg vervelend patrimoniumonderzoek voor vader Wallyn. Er zijn vermoedens dat de Zuid-Franse villa Les Oliviers van Wallyn meer dan dertig miljoen frank (750.000 euro toen) zou hebben gekost.
Zoon Willem Wallyn verklaart dan aan de speurders dat de aankoop en verbouwingwerken aan die villa alles samen slechts tien miljoen frank kostten (250.000 euro) en dat niet zijn vader maar hijzelf die som bijeenbracht. Of dat laatste geloofwaardig is voor een dertiger, is iets anders.
In de loop van het onderzoek ontstaat ook steeds meer controverse rond zijn duur gerenoveerde buitenverblijf in het Zuid-Franse Concordet. Luc Wallyn heeft in het begin jaren negentig miljoenen geïnvesteerd in de renovatie van het Provençaalse landhuis. Hij bekent later dat tussen de 12 en de 15 miljoen daarvan afkomstig is van Agusta-Dassault-gelden (cf de verklaring van de zoon). De familie Wallyn stelt die Zuid-Franse villa later te koop omdat er te veel ramptoeristen op af kwamen.
Zoon Wallyn (rechts op de foto) is advocaat (rechten VUB) en richt zich vanaf dan op de filmwereld. In 1998 behaalt hij met Dear Jean-Claude, zijn eerste werk, zelfs de Gouden Iris én sleept 200.000 frank (5.000 euro) in de wacht, de hoofdprijs van de jaarlijkse competitie van kortfilms op het filmfestival van Brussel. Het twaalf minuten durende filmpje gaat over een Marokkaanse jongen die zich met al zijn problemen rechtstreeks richt tot een collega-migrant die het wél gemaakt heeft: Jean-Claude Van Damme.
Dat jaar draait hij ook een Agusta-film. Hij is dan filmadviseur bij Canal+. Interessant is dat Peter Van den Begin dan al meedoet. Peter speelt Willem. Later, in de reeks 1985, zal Peter rijkswachtofficier Vernaillen (hier op foto naast Wallyn) spelen. Film 1 is een docudrama over drie vrienden die de dieperik in gaan tegen de achtergrond van het Agusta-proces.
In 1999 beslist de Vlaamse regering een productiepremie toe te kennen van 16,5 miljoen frank aan Film 1 van Willem Wallyn. De filmgaat over de mediaberichtgeving en de vaak kwalijke gevolgen daarvan voor de betrokkenen, aldus het kabinet van media-minister Erik Van Rompuy. Ook de VRT sponsort.
Later dat jaar is de film klaar. Luc: “Een van de redenen waarom ik het Agustaproces vrij goed heb doorgemaakt, is juist de steun van mijn zoon en van mijn vrouw geweest. Dus ik veronderstelde wel dat als hij een film wou maken met Agusta als achtergrond, het niet was om zijn vader helemaal in zijn blootje te zetten.”
In 2002 brengt Canvas twee Belgische films die qua uitgangspunt zeer gelijkaardig zijn. Eerst is er die Film 1, de prent die door Willem Wallyn gedraaid werd tijdens het Agusta-proces, met zijn vader Luc in de beklaagdenbank. Dan volgt Bal Masqué, een veel betere productie van Julien Vrebos geïnspireerd op de Bende van Nijvel. Twee films over een ophefmakende zaak, maar vooral Film 1 had in de bioscoop veel te lijden onder zijn politieke imago. 'Volledig onterecht', zegt Willem Wallyn. In de bioscoop werd Film 1 namelijk geen overweldigend succes. Het publiek is niet echt komen opdagen.
Willem Wallyn speelt ook een zeer merkwaardige rol in de Silco-affaire. Dat schandaal ontploft in januari 1991, toen de Brusselse politie een Arabische man arresteerde die op zijn dooie gemakje over de Grote Markt kuierde. Hij bleek Walid Khaled te zijn, woordvoerder van de Palestijnse terreurorganisatie van Abou Nidal; hij was in het bezit van een geldig visum voor ons land. Minister Eyskens komt in de problemen.
Tien dagen voor dat bizarre bezoek van Khaled aan Brussel was de Belgisch-Franse familie Houtekins-Kets vrijgelaten, na een gijzeling die vijf en een half jaar had geduurd.
"In de zomer van 1985 zochten we beschutting tegen een storm in een baai in de buurt van de Egyptisch-Libische grens", vertelt Emmanuel Houtekins later. "Daar werden we opgepakt door het Libische leger, dat ons ervan verdacht Israëlische spionnen te zijn."
"Ze werden (begin 91) op de luchthaven van Caïro geruild voor Saïd Al Nasser", vertelt een bron. "Al Nasser (ook: Al Nasr) was zo bang om terug te gaan naar zijn groepering dat de Fransen hem uit het vliegtuig moesten sleuren." Al Nasser is een Palestijn in Syrië geboren.
De vrijlating van Al Nasser, een lid van de groep Abou Nidal, was een deel van de prijs die België moest betalen. De Palestijn had 10 jaar in de gevangenis gezeten omdat hij in 1980 een aanslag met handgranaten had gepleegd op joodse kinderen in de Antwerpse Lamorinièrestraat.
Die aanslag vond plaats buiten het cultureel centrum Agoudath Israel in Antwerpen. De groep kinderen, in de leeftijd van 10 tot 14 jaar, afkomstig uit Groot-Brittannië, Frankrijk, Nederland, Oostenrijk en België, werden vergezeld door hun families terwijl ze wachtten om aan boord van een bus te gaan om hen naar een zomerkamp in de Ardense heuvels in het zuiden van België te brengen.
De explosie doodde een jongen, de 15-jarige Parijzenaar David Kohane, en verwondde er 20, in de leeftijd van 8 tot 27 jaar, van wie er acht in het ziekenhuis moesten worden opgenomen, waaronder een 13-jarig Belgisch meisje met ernstig hersenletsel en een zwangere vrouw. 2 jonge broers Zevi en Motti Glejser van respectievelijk 8 en 9 jaar liepen op het moment van de aanval langs en raakten gewond en werden in het ziekenhuis opgenomen. Israël - en dan meer bepaald de inlichtingendiensten en ambassade - volgt de zaak van zeer nabij op.
Terrorist Saïd Al Nasser (1955) legde vanuit zijn cel in Leuven-Centraal voor het eerst de link tussen de gekidnapte familie en zijn vrijlating, vertelt Willem Wallyn in 2005, destijds advocaat van Al Nasser.
Wallyn kreeg zelfs een telefoon van Albert Raes, toen topman van de Staatsveiligheid, die vroeg om hem in contact te brengen met Abou Nidal. Dat resulteerde uiteindelijk in een reis van Raes en Wallyn naar Algerije. Een aspect dat veel te weinig gekend is en mogelijk zelfs een verband heeft met de misdrijven van de Bende.
