Molenbergs krijgt de jaarprijs wetenschapscommunicatie.
“We mogen niet vergeten dat bescherming tegen ziekte bij de ontwikkeling van de vaccins de doelstelling was”, zei Van Gucht enkele dagen geleden. “Dat er ook een impact is op besmetting en besmettelijkheid is eigenlijk een surplus.” Het was een poging om te verantwoorden waarom vaccins niet verhinderen dat je anderen kan besmetten en zelf besmet kan raken. Een variatie op de historische zin “wij wisten het niet”. De nieuwe versie luidt: “Wij vertelden het niet.” Of beter: 'Wij hebben het de hele tijd gezegd, maar niemand heeft het begrepen."
Het probleem besmettelijkheid bij kinderen is er nog zo eentje dat schreeuwt om een verklaring. Zijn kinderen nu wel of niet de motor van de pandemie? Een discussie die is gaan lijken op de zoektocht naar het geslacht der engelen. Gelukkig is er Geert Molenberghs om duidelijkheid te scheppen.
Volgens waarzegger Geert zijn kinderen momenteel de motor van de verspreiding van het virus. Gelukkig, dat is duidelijk. Conclusie van Molenberghs: kinderen vanaf 5 jaar vaccineren, zodat ze niet meer ziek worden, maar vooral zodat ze het virus thuis niet meer kunnen doorgeven. Hoe zat dat ook alweer meer met het vaccin en het doorgeven van het virus? En wat was de impact van het virus ook alweer op kinderen? We hebben de indruk die conclusie binnen afzienbare tijd zal worden bijgesteld. Wellicht hebben we het weer niet goed begrepen, toch?
Maar er is ook goed nieuws. Geert Molenberghs wordt onderscheiden met de jaarprijs wetenschapscommunicatie voor zijn wetenschapscommunicatie tijdens de coronapandemie. Reactie van Molenberghs: "We proberen met de nodige nuance en wetenschappelijke correctheid, maar toch ook bevattelijk, uit te leggen wat ons nu precies overkomen is."
Moet kunnen.
