Klappen met die handjes!
De landsgrenzen zijn gesloten en de politie controleert. Stoute Belgen die de grens toch over willen zonder daar een goeie reden voor hebben, kunnen – als ze betrapt worden – hun portefeuille trekken én rechtsomkeer maken.
Wie er tijdens dit krokusverlof op uit wil, die moet dus ofwel een goeie reden verzinnen, ofwel in eigen land blijven. Da’s op zich ook leuk, want in de Ardennen zijn heel wat plekjes die de moeite zijn.
Heel lang geleden, in het jaar 1331 om precies te zijn, kreeg Durbuy ‘stadsrechten’. Desondanks groeide de plek aan de Ourthe eigenlijk nooit echt uit tot een stad. Tot het zich op een dag uitriep tot ‘kleinste stad ter wereld’, en toeristen van over de hele wereld die ‘kleinste stad’ met hun eigen ogen wilden aanschouwen. Durbuy is bovendien een pittoreske plaats, waar het lijkt alsof de tijd er eeuwen bleef stilstaan.
In Durbuy zijn er ook tal van hotels om al die toeristen op te vangen. Eén van de mooiere – en ook wel duurdere – hotels van Durbuy, is Sanglier des Ardennes.
Eén van de gasten daar schrok zich een hoge hoed, toen-ie plots Gwendolyn Rutten aan de toog zag staan. Met muziekje erbij, vrolijke boel.
Bakken kritiek natuurlijk. ‘Die politiekers mogen alles, zelfs aan de toog gaan hangen’ en meer van dat.
Maar er was wat minder aan het handje. Gasten bij Sanglier des Ardennes moeten, net als bij andere Belgische hotels trouwens – hun maaltijd gaan afhalen, om die vervolgens op hun kamer te gaan nuttigen. Dat is wat je hier ziet: gasten die op hun maaltijd staan te wachten.
Aan de andere kant: de anderhalve meter afstandregel is hier, euh, ver zoek, en da’s misschien wel een terecht puntje van kritiek. Voor Gwendolyns gemaskerde snoet - als het wel degelijk Rutten was, het kan eveneens een lookalike zijn - staat een glas, en 'binnen drinken' is ook verboden. Al is het natuurlijk niet duidelijk dat het om Rutten haar glas gaat.
Samengevat: enerzijds zijn er de voorbije dagen al minderjarigen geweest die voor minder in 't cachot vlogen voor een nachtje. Anderzijds: in wat voor een wereld leven we tegenwoordig, dat mensen die op hun maaltijd staan te wachten en daar een beetje plezier bij hebben, al door de mangel moeten?