Chaos aan de kust en in Mechelen.
Donderdag brak er opnieuw een staking uit, ditmaal in de regio's Mechelen en de Belgische kust, met actievoerende chauffeurs in de stelplaatsen van Oostende, Knokke en De Panne. De staking heeft de reizigers alweer in de kou laten staan, met kusttrams die niet of nauwelijks uitrijden en buslijnen die volledig uitvallen. Wat loopt er eigenlijk mis bij De Lijn, en waarom blijven de stakingen zich opstapelen?
De inzet: aanpassing van dienstroosters
De stakingen zijn geen geïsoleerde acties, maar vormen een deel van een bredere golf van ontevredenheid binnen De Lijn. Aan de bron ligt de geplande aanpassing van dienstroosters, die vanaf januari van kracht zou gaan. Deze hervorming moet de efficiëntie verhogen, maar botst op hevig verzet van het personeel. Per regio worden deze wijzigingen onderhandeld, maar de werknemers vrezen dat de nieuwe roosters zullen leiden tot slechtere werkomstandigheden, langere werktijden en minder flexibiliteit. Dit doet de spanning stijgen, en dat resulteert in spontane stakingen, zoals die donderdag aan de kust.
De kusttram: symbool van frustratie
In Oostende ligt het probleem vooral bij de befaamde Kusttram. Deze tramlijn, die van Knokke tot De Panne loopt, is een iconisch vervoermiddel voor zowel toeristen als locals. Maar nu zijn reizigers alweer de dupe van het conflict. "Het aanbod wordt serieus afgebouwd," klinkt het van vakbondszijde. Vooral de spontane staking in Oostende zet kwaad bloed, met een groot deel van de kusttramritten die volledig stilvallen. Voor veel pendelaars, zoals de vrouw die al sinds zes uur ’s ochtends op weg was naar haar werk in Knokke, is het een frustrerende situatie. “Ik heb eindeloos gewacht op mijn bus en nu rijdt de tram ook niet.”
Toekomstbeeld: overleg zonder resultaat?
Om half negen werd er donderdag overleg gepland tussen de vakbonden en De Lijn, maar de verwachtingen waren laaggespannen. Vorige week leidde vergelijkbare besprekingen in andere regio's ook al nergens toe. De vakbonden eisen meer respect voor het personeel, betere werkomstandigheden en inspraak in de roosterwijzigingen. Aan de kant van De Lijn klinkt het dat de aanpassingen nodig zijn om de dienst efficiënter en moderner te maken, maar dat lijkt voorlopig geen verzachtend effect te hebben op de actiebereidheid van de werknemers.
Met stakingen die zich uitbreiden en een steeds nerveuzere reiziger die opnieuw de dupe is, lijkt de patstelling rond De Lijn nog lang niet doorbroken. Terwijl de kusttrams weer leeg staan, kijken pendelaars en vakantiegangers wanhopig uit naar een doorbraak, maar of die er snel komt, blijft de vraag.
