Turkije en Marokko op kop in de grote sjoemelrace.
In drie jaar tijd zijn er bijna 500 sociale huurders tegen de lamp gelopen met vastgoed in het buitenland. Dat is de helft van alle gecontroleerde gevallen. Koploper in deze onfrisse business? Limburg, met 309 fraudegevallen.“Fraudeurs worden steeds slimmer”, aldus Vlaams minister van Wonen Matthias Diependaele (N-VA), die nu harder optreedt.
Rijke armen
Sociale huurders die genieten van de gunstige tarieven betalen momenteel zo'n gemiddelde van 340 euro per maand. Op de reguliere markt ligt dit bedrag rond de 840 euro, wat een verschil betekent van maar liefst 500 euro. Op basis van deze korting berekenen woonmaatschappijen het bedrag dat een frauderende huurder moet terugbetalen, denk hierbij aan personen met een buitenlandse eigendom. En laat dat nou net niet de bedoeling zijn: wie sociaal huurt, mag niet in het bezit zijn van onroerend goed.
Het energieverbruik van bepaalde huurders blijkt al enige tijd opvallend laag te zijn, wat suggereert dat de huurder zijn tijd in het buitenland doorbrengt. Soms fungeren buren zelfs als verklikker.
Controles
Sinds maart 2021 voert de Vlaamse overheid controles uit, via een contract dat Vlaams minister van Wonen Matthias Diependaele (N-VA) heeft afgesloten. Er zijn al 941 onderzoeken uitgevoerd naar aanleiding van vermoedens van fraude. Bij 482 van deze onderzoeken werd daadwerkelijk buitenlands eigendom ontdekt. Dat is meer dan de helft, namelijk 51,2%.
“De fraudeurs moeten ofwel de huur terugbetalen, of ze worden uit hun huis gezet. Meestal is het een combinatie van beide”, legt minister Diependaele uit. “Maar we zetten een alleenstaande of een gezin niet zomaar op straat. Een lapje grond in Marokko door een erfenis is wat anders dan een eigen huis of appartement bezitten. In dat laatste geval wordt aangenomen dat er sprake is van fraude.”
“Elke sociale huurder verklaart op eer dat hij geen eigendommen heeft.”
Hoewel niet elke woning direct beschikbaar komt na fraude, zijn er toch al 254 woningen vrijgekomen voor mensen op de wachtlijst. “Het is misschien niet dé oplossing om de wachtlijst voor sociale woningen te verminderen, maar elke beschikbare woning is een stap vooruit.” Momenteel wachten zo’n 170.000 kandidaat-huurders op een sociale woning in Vlaanderen.
Turkije en Marokko op kop
De meeste onderzoeken vonden plaats in Turkije (233), Marokko (157) en Italië (56). In Turkije stuitte een woonmaatschappij op een huurder met een stuk grond en huis ter waarde van 396.000 euro. Een andere huurder moest vorig jaar maar liefst 60.929,63 euro terugbetalen vanwege de aankoop van een buitenlandse woning tien jaar geleden. In totaal is er al voor 2,7 miljoen euro aan sociale kortingen teruggevorderd, wat neerkomt op gemiddeld 11.204 euro per dossier.
Limburg staat aan de top in Vlaanderen. Van de 536 gecontroleerde sociale huurders in deze provincie, werden er 309 (58 procent) betrapt op het bezit van buitenlands vastgoed. Oost-Vlaanderen volgt met 217 onderzoeken, waarvan 90 positief. Gent is niet opgenomen in deze cijfers, omdat zij niet deelnemen aan de bevraging.
Terugbetalen met terugwerkende kracht
"We krijgen te veel signalen dat de woningen snel worden doorverkocht om controleurs te misleiden. Vooral in Turkije is dat een echte ‘business’: daar worden huizen bijvoorbeeld op naam van een familielid of kind gezet om boetes of een uithuiszetting te voorkomen”, aldus Diependaele in ‘Het Laatste Nieruws’. Hij laat die sociale huurders nu met terugwerkende kracht laat beboeten. “Door te grasduinen in het historisch kadaster kan je jaren teruggaan. Wie op 1 januari 2020 een sociale woning toegewezen kreeg, en vorig jaar een eigendom verkocht in een ander land, zal dus drie jaar sociale korting moeten terugbetalen. We drijven onze inspanningen op.” Diependaele verlengt de onderzoeken nu met twee jaar.
Foto: screenshot Youtube/N-VA
