Door het bos de bomen zien.
Het is nog moeilijk te volgen. Sinds het uitbreken van de pandemie is er één constante: dat er geen constante is. Hoe zit nu met de mondmaskerplicht? Op 1 september moeten we niet langer overal een mondmasker dragen. De vraag is waar. Het antwoord is echter niet simpelweg 'daar'. Het is bijvoorbeeld opletten met wat politici na een Overlegcomité zeggen. De info van de goed-nieuws-show nadien, is nu eenmaal niet altijd wat er achteraf in het MB van Vanderlinden (CD&V) belandt.
Verschillende politici, onder wie Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA), zeiden na het vorige Overlegcomité dat het mondmasker op de werkvloer in de prullenmand mocht. Maar de bevoegde Hoge Raad voor Preventie en Bescherming op het Werk verandert voorlopig niets aan zijn richtlijnen. Vooral de mededelingen van Jambon blijken voor interpretatie vatbaar. Wanneer hij bijvoorbeeld zegt dat er nu slechts nog 2 procent van de gevaccineerden in het ziekenhuis belanden dan haalt hij – volgens het ‘Nieuwsblad’- dat niet uit de cijfers van de week, maar bekijkt hij dat veel ruimer. We citeren ‘Het Nieuwsblad’: “Over hoeveel gevaccineerde mensen in het ziekenhuis belanden, lopen de cijfers – op zijn zachtst gezegd – geregeld nogal eens uiteen. Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) had het enkele weken geleden over “slechts 2 procent”, terwijl Sciensano het diezelfde dag over 31 procent hadden. En beide hadden gelijk. Het Sciensano-cijfer sloeg op slechts die week alleen, terwijl Jambon rekent vanaf de prille start van de vaccinatiecampagne in ons land.”
Nu goed, de mondmaskerplicht. De regering heeft ons ooit beloofd dat er versoepelingen zouden komen als meer dan 70 procent van de Belgen volledig gevaccineerd zijn. Wel nu.
Het mondmasker is niet meer verplicht in:
- publiek toegankelijke ruimtes van ondernemingen, openbare besturen of verenigingen
- het lager onderwijs voor zowel leerlingen als leerkrachten.
- de klassen in het middelbaar onderwijs. Buiten het klaslokaal moet er wel een mondmasker gedragen worden als er onvoldoende afstand kan bewaard worden. Op de speelplaats zolang “intense fysieke contacten vermeden worden”.
- culturele, feestelijke, sportieve, recreatieve en evenementsector, alsook voor private feesten, waar minder dan 200 toeschouwers binnen en 400 toeschouwers buiten samenkomen
Doch, er is een 'maar'. In principe mogen die regels door lokale besturen en scholen naar eigen inschatting aangepast worden.
Het mondmasker is (nog altijd) verplicht in/voor:
- winkels en winkelcentra
- postkantoren
- bij verplaatsingen in horecazaken
- het openbaar vervoer en in de stations
- gebouwen van erediensten
- in conferentiezalen, handelsbeurzen en auditoria
- gerechtsgebouwen
- bibliotheken
- tijdens betogingen
- niet-medische contactberoepen. Zowel voor de klant als voor het personeel.
- bioscopen. Het mondmasker mag wel af en toe afgedaan worden om te eten of te drinken.
- ook op drukbezochte plaatsen zoals winkelstraten, markten en kermissen kan er een mondmaskerplicht van kracht zijn. Dat wordt bepaald door de lokale overheid
- op het werk
De angel zit ‘em dus in de interpretatie. Wie wil afwijken van de regel mag en kan dat. Wat is ‘druk’ en ‘niet druk’ bijvoorbeeld, en wie gaat dat bepalen? Echt logisch is het niet altijd.
Een voorbeeld: je gaat naar je werk met de bus met een mondmasker, je mag het even afzetten in de straat (als het niet te druk is), zet het weer op tijdens het werk, behalve bij een teambuilding bijvoorbeeld, samen wat gaan drinken met de collega’s kan zonder mondmasker, dansen ook (als je een uitnodiging hebt) samen winkelen doe je dan weer wel mét een kapje, samen betogen – bij voorbeeld tegen het mondmasker – doe je mét een mondmasker.
