Jambon in nauwe schoentjes, N-VA federaal uit de boot.
Officieel ziet N-VA geen probleem in de zaak Jambon, maar de timing is bijzonder slecht. Officieel houdt de oppositie zich gedeisd, maar er wordt met man en macht gezocht naar bewijzen die moeten aantonen dat Jambon een leugenaar is.
Normaal zou de zaak Chovanec slechts om een beleidsfout gaan, maar wanneer Jambon voor de camera beweert dat hij er ‘nooit geen enkel woord over heeft gehoord’ wordt het plots een kwestie van geloofwaardigheid. Het wordt nog erger als een woordvoerder van Jambon, na een eerste intern onderzoek, komt meedelen dat 'voor zover kon worden nagegaan, in het dossier van de dood van Slovaak Jozef Chovanec geen fouten werden gemaakt door toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon en zijn kabinet.' Jambon maakt het vervolgens nog wat erger door te verklaren dat hij zich niets meer herinnert, als blijkt dat de dossiers destijds door zijn kabinet zijn behandeld.
De oppositie ruikt bloed en start vanuit de coulissen een heksenjacht. Gelekte mails die de VRT-redactie kon inkijken, tonen aan dat het kabinet van toenmalig minister van Binnenlandse Zaken Jan Jambon de zaak Chovanec al in februari 2018 omschreef als een 'vreemd verhaal' en dat de Slovaakse ambassadeur hierover een onderhoud wilde met minister Jambon. N-VA sluit de rangen. Groen-politica Jessica Soors vindt dat Jambon hoe dan ook politiek verantwoordelijk is. “Ik stel vast dat ministers al voor minder ontslag hebben genomen”, zegt ze. Volgens haar is zijn reputatie stevig beschadigd. De boodschap is duidelijk. Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken vindt niet dat Jambon door het incident moet opstappen. CD&V houdt zich op de vlakte en bij sp.a spelen het sluw en sturen oud-minister Louis Tobback op pad om een statement te maken: “Moest ik me in de situatie van Jambon bevinden, zou ik ontslag nemen.”
En dan zijn er de liberalen. Ten zuiden van de taalgrens ontkurken de blauwen de champagne, maar in Vlaanderen ligt het moeilijk. Koninklijk opdrachthouder Lachaert moet zijn vreugdedansje onderdrukken en laat aan N-VA weten dat hij de Vlaamse kiezer wil negeren en een federale regering zonder N-VA wilt. In een herengesprek met De Wever spreken ze wel af dat ze de zaak Jambon niet op de spits willen drijven. Vandaag gaat Lacahaert naar de koning en ook al wil hij voor Vilvaldi gaan, de zaak is verre van rond. Wie weet hebben ze straks N-VA toch nog nodig.
Dat de zaak Jambon N-VA niet ten goede komt, is duidelijk. Het dwingt de partij op de knieën en verzwakt hen in de onderhandelingen. Zij willen ‘sterke Jan’ niet lossen. Of die Jan wel zo sterk is, is zeer twijfelachtig. In de corona-crisis heeft hij zich als Vlaams minister-president niet of nauwelijks getoond. Het lijkt erop dat Jambon voor N-VA een Janbom is geworden.
