Midden januari van dit jaar maakt De Tijd een uitgebreide analyse van de geopolitieke situatie. ‘Verdeeld Europa speelt niet mee op eigen geopolitiek schaakbord’ is de veelzeggende titel.
Van maart tot april 2021 begon Rusland met een grote militaire opbouw nabij de Russisch-Oekraïense grens, gevolgd door een tweede opbouw vanaf oktober 2021 in zowel Rusland als Wit-Rusland. Midden januari is die tweede escalatie bezig. Vraag is dan wat Poetin zal doen. Volgens De Tijd niet veel. 'Economische toenadering (van Oekraïne) tot Europa kan wel, maar wordt het best geen succesverhaal. Vandaar dat hij het slim en tegelijk cynisch speelt. Rusland is gebaat bij een permanente destabilisering en kwetsbaarheid van Oekraïne.'
‘Poetin weet hoe ver hij te ver kan gaan. Hij beseft dat als hij over de schreef gaat er heel zware economische sancties komen’, argumenteert een anonieme EU-diplomaat in de krant.
De Tijd: “Wie zal bereid zijn troepen te sturen naar dit figuurlijke moerasgebied? De al erg geplaagde president Biden krijgt dat niet uitgelegd aan zijn middenklasse. De Duitsers evenmin: de eigen geschiedenis weegt daarvoor te zwaar. Ook voor Poetin ligt de inzet van eigen troepen voor een onzekere en mogelijke lange oorlog en de daarbij horende verliezen van soldaten moeilijk, na de ervaringen in Afghanistan. Een bezettingsmacht onderhouden kost bovendien handenvol geld.’
Besluit van De Tijd: ‘Dus zal het potje niet overkoken. Een regelrechte oorlog in Oekraïne wordt voor Poetin een budgettaire kater en daarbovenop zullen de economische sancties van het Westen pijn doen. Eerder dan een echt militair conflict te beginnen zal hij verder blijven stoken in Donbas en Oekraïne. De kans is groot dat de patstelling bestendigd wordt en een van de vele bevroren conflicten in de regio wordt.’
