Prettig geregeld.
De overheid is gul met haar dotaties aan politieke partijen. In 2021 ontvingen de Belgische partijen 75,2 miljoen euro aan subsidies. In 2020 was dat 'maar' 73,6 miljoen euro. De overheid heeft de subsidies van de partijen dus niet echt tegen het licht gehouden, noch erop bespaard. De vraag is: “Wie is de overheid.” Zijn dat niet de politieke partijen zelf?
Je krijgt centen van de overheid naargelang de uitslag die je behaalt bij de verkiezingen. N-VA kreeg vorig jaar 11 miljoen euro, de PS 8,6 miljoen, Vlaams Belang 8,1 miljoen. Daarop volgen de mindere goden MR (7,1 miljoen), CD&V (6,5 miljoen) en Ecolo (6,3 miljoen). Open VLD ontving 6 miljoen euro, de unitaire PVDA/PTB 5,8 miljoen. De kleintjes Vooruit en Groen, tot slot, kregen bijna 5 miljoen euro.
Dat heeft tot gevolg dat de partijen gezonde bedrijfjes zijn die er allemaal warmpjes inzitten. De Belgische politieke partijen zitten samen op een vermogen van 156,8 miljoen euro. Dat blijkt woensdag uit een analyse die 'De Standaard' maakte van de jaarrekeningen van de partijen die deze maand door de Kamer werden gepubliceerd.
De N-VA is met 34,9 miljoen euro veruit de rijkste partij. Ze bezit meer dan dubbel zoveel als de nummer twee, de PS (16,6 miljoen euro). Daarna volgen Vlaams Belang (15,4 miljoen), de MR (13,6 miljoen) en CD&V (13,4 miljoen). Vooruit, PVDA/PTB, Ecolo en Les Engagés – het vroegere CDH, dat zijn partijhoofdkwartier verkocht en zo een boost van 4,4 miljoen euro kreeg – beschikken elk over zo’n 11 miljoen euro. Open VLD heeft 9,8 miljoen, Groen 6,9 miljoen.
Je kan je vragen stellen bij die 'weelde'. Vooral als je bedenkt dat in iets meer dan twintig jaar tijd de politieke partijen bijna drie keer zo rijk zijn geworden. In 1999 bedroeg het gezamenlijke vermogen nog 56,4 miljoen euro. Dat hebben ze dus prettig voor zichzelf geregeld?
De tijd dat 45-toeren plaatjes, stickers, stylo’s en vlaggetjes kwistig werden uitgedeeld in verkiezingstijd is voorbij. Die uitgaven zijn aan banden gelegd en er wordt streng op toegekeken. Maar het is een typische Belgische (hypocriete) maatregel, want ondertussen wordt er behoorlijk kwistig aan marketing gedaan. Je kan het ook reclame of propaganda noemen. Het bedrag dat alle partijen samen daaraan uitgaven, steeg van 12,3 miljoen in 2020 naar 15,1 miljoen vorig jaar, een toename van bijna een kwart.
