Leerkrachten en docenten uit het Franstalig onderwijs in ons land staken en betogen. Hiermee willen ze aan de regering van de Franstalige gemeenschap tonen dat ze boos zijn. Zo vragen ze meer respect voor de job en kaarten ze volgens de VRT "de hoge administratieve werkdruk en de verslechtering van hun arbeidsomstandigheden aan".
Om 10 uur verzamelden ze aan het station van Brussel-Centraal. Vandaar ging het naar het kabinet van de Franse Gemeenschap. De leerkrachten - van kleuter- tot hoger onderwijs - staken en betogen volgens de VRT “onder meer uit onvrede tegen het sectoraal akkoord over het onderwijs. Dat wordt elke twee jaar onderhandeld tussen de vakbonden en de regering, maar voor de periode 2021-2022 is dat akkoord nog altijd niet rond.”
De VRT nog: “De vakbonden in het Waalse onderwijs willen onder andere een aanpassing van de loonschalen. De leerkrachten zelf willen ook meer waardering voor hun job." Dat vertelt Kathleen Van Haeken in 'De Ochtend' op Radio 1. Zij is leerkracht Nederlands in een secundaire school in Geldenaken, net over de grens in Waals-Brabant.
"Het is de eerste keer in mijn leven dat ik deelneem aan zo'n manifestatie", begint Van Haeken op de radio . "De maat is vol". Ze komt uit de privé en staat nu al tien jaar in het onderwijs. "Ik heb met altijd verwonderd over de inzet, motivatie en enthousiasme van leerkrachten. Maar ook over de werkdruk van mijn collega's die toch wel op een andere manier voorgesteld wordt dan in bedrijven", vertelt ze.
Het Franstalig onderwijs heeft een lange traditie van stakingen. In het voorjaar van 1995 lanceert minister Onkelinx een plan om het secundair onderwijs te rationaliseren. Scholen met minder dan 400 leerlingen moeten fusioneren of verdwijnen. Ondanks tal van protestacties, houdt ze voet bij stuk: zij moet nog 3 miljard Belgische frank (75 miljoen euro) zien te vinden, wat volgens haar neerkomt op het schrappen van 3.000 banen. Begin 1996 beleeft het Franstalig onderwijs de langste staking uit zijn geschiedenis. Toch gaan 3.000 banen op de schop. Eén op de vijf scholen wordt opgeslokt in een groter geheel.
