Vanavond wordt de eerste aflevering uitgezonden op VRT van “Laurent: prins op overschot”.
In die aflevering komt ook ‘intimus’ Werner de Saeger aan het woord. Hij begrijpt de keuze van het hof niet om Laurent naar Steubenville te sturen. De Saeger leerde Laurent in de jaren 90 kennen. Ze hielden sindsdien contact. In 2021 mag De Saeger ‘van Nattenhaesdonck’ aan zijn naam toevoegen via een KB. Nattenhaasdonk is een verdwenen gehucht van deelgemeente Hingene, gemeente Bornem.
In de officiële biografie van Laurent - opgesteld door het paleis - wordt niet eens gesproken over die periode. Wijlen Rudy Bogaerts weet dat Laurent er een jaar zat: ‘De volgende vergissing was dat Laurent naar de universiteit van Steubenville werd gestuurd, waar ook meisjes studeerden. Die waren hoegenaamd niet onder de indruk van een Belgische prins. Hij voelde er zich eenzaam en was na een jaar terug.’
Laurent voelde zich er zo slecht dat hij zelfs een zelfmoordpoging zou hebben ondernomen. ‘Veel moet je daar niet achter zoeken,’ vertelt een bron. ‘Het was eerder een kreet om hulp.’
Bogaerts vertelt dat Laurent urenlang met hem telefoneerde. De telefoonrekening van de prins bedroeg toen 50.000 euro.
Volgens het paleis is Laurent dus nooit in Steubenville geweest en ook een officiële bron van de universiteit beweert via e-mail aan ons bij hoog en bij laag een student ‘met die naam’ niet te kennen. Het is goed mogelijk dat Laurent er onder een schuilnaam les volgde, een traditie bij de Coburgs.
Volgens Bogaerts was het de bedoeling van Boudewijn en Fabiola om Laurent rijp te maken voor de charismatische beweging. Daarom werd hij naar die universiteit van Steubenville gestuurd. Laurent was niet onder de indruk.
Er is wel geen enkele discussie mogelijk over zijn verblijf aldaar. Hij houdt er volgens zijn voormalige mentor Rik Van Aerschot zelfs noties Latijn aan over.
Er is bovendien een tastbaar bewijs van de aanwezigheid van de prins. In 1987 schonk Laurent aan de universiteit een hostieschoteltje en een kelk. Deze bevinden zich vandaag in de archive room van de John Paul II Library van de universiteit.
De kelk en schotel zijn een persoonlijk geschenk van Laurent aan Michael Scanlan, een katholieke priester en ‘chancellor’ van die universiteit van Steubenville. Bij de geschenken staat duidelijk vermeld dat ‘Prince Laurent of Belgium, graduate of the Franciscan University of Steubenville’ is. De geschenken werden tentoongesteld in de bibliotheek in de maand februari in 2001.
Bovendien bevestigt Laurent zelf zijn verblijf aan de universiteit. In een interview met het studentenblad Supo verklaart hij: ‘Als puber was ik gesloten en bescheiden. Mijn studententijd speelde zich vooral af in Amerika, aan een universiteit in de Mid-West. Laten we zeggen in het Charleroi van Amerika. Het was een interessante, maar zeer harde ervaring, vooral door de eenzaamheid.’
foto: screenshot VRT
