Wat doet een mens na het prachtige feest dat Kerstmis is: het programma The Sky is The Limit (TSITL) visualiseren.
Aangezien de levenspartner nog steeds de afstandsbediening controleert en aangezien we - ondanks dat element - toch de mijlpaal van 30 jaar samen zijn gepasseerd, bleef ze dus hangen in dat programma.
Dat is een interessant fenomeen want hier hebben we al eerder samen besloten dat dit allicht het slechtste programma is dat ooit vertoond werd op tv. En toch keken we. Een beetje zoals een moordenaar naar een pas omgebrachte persoon of een hond die net een drol - op jouw stoep uiteraard - had gelegd.
Het heeft hier gisteren wel geleid tot een interessante filosofische discussie en dan meer bepaald over de extreme hubris van de arrogante deelnemers die denken dat je geluk in de winkel of garage koopt, terwijl ze misschien net ongeluk gekocht hebben.
Hubris of hybris is het Oudgriekse woord voor overdreven trots, hoogmoed, overmoed, grootheidswaan, brutaliteit, onbeschaamdheid - met name tegenover de Griekse goden en/of de goddelijke wereldorde.
Karakteristiek daarbij is dat de schuldige altijd zijn eigen ongeluk veroorzaakt, omdat hij na het overschrijden van de (overigens niet objectief bespeurbare) grens of norm met verblinding (Grieks atè) getroffen wordt en niet meer merkt dat hij (dan al) zijn eigen ondergang tegemoet gaat terwijl hij dan nog in de roes van de hoogmoed zit.
Ons geprek ging ook over de vaststelling dat andere personen wel degelijk kunnen vaststellen dat die overmoedige, onbeschaamde en brutale personen die grens overschrijden. Moeten die mensen dan die hoogmoedige personen waarschuwen of is het net de bedoeling dat die arrogante personen in hun ongeluk lopen? Anders gesteld: is het mogelijk om het goddelijke scenario te wijzigen of speelt iedereen maar het toneel dat eerder uitgestippeld werd? Filosofische discussies op het hoogste niveau hier dus en dat allemaal tijdens het slechtste programma dat ooit werd gemaakt en vertoond.
We zagen die Griekse drama’s hier zo voor ons: een feestvierder stikt in de Sevruga kaviaar van 30.000 euro/kilo, een vrouw verongelukt met haar nieuw gekregen wagen, een stevige belastingcontrole van de BBI leidt tot de ineenstorting van het zakelijke kaartenhuisje, een vrouw vindt haar man met een andere man in bed en vermoordt beide mannen. De Oude Grieken zouden allicht nog betere verhaallijnen bedacht hebben.
