Vandaag stemt de Senaat over haar budget voor 2025. Naar schatting wordt er een bedrag van 44,6 miljoen euro goedgekeurd. Daarvan gaat maar liefst 13,5 miljoen euro naar politiek personeel om het te helpen. Opvallend, want met 20 uur plenaire sessie per jaar zijn ze zeker niet overwerkt.
De cijfers tonen een opmerkelijke discrepantie tussen de hoeveelheid werk en de omvang van het budget. De Senaat hield de afgelopen jaren gemiddeld slechts twintig uur per jaar plenaire vergaderingen, wat eigenlijk neerkomt op minder dan twee uur per maand.
Toch hebben onze oververmoeide senatoren recht op een uitgebreid personeelsbestand, inclusief administratieve krachten en universitaire experts. Het budget voor dit personeel bedraagt volgend jaar 13,5 miljoen euro. Dit bedrag, met een stijging van 37% ten opzichte van 2020, is een bom geld, zeker als je weet dat onze regeringsvormers in alle talen schreeuwen om besparingen in verschillende sectoren.
Geen geldbesef
Hoewel het geld en personeel officieel dient om senatoren te ondersteunen, blijkt in de praktijk dat ze vaak ook partijgerelateerde taken uitvoeren. Een praktijk die in andere landen verboden is.
Volgens voormalig Senaatsvoorzitter Stephanie D’Hose (Open VLD) is dit disproportioneel. Volgens haar weten alle partijen dat senatoren geen leger aan personeel nodig hebben en het is een verdoken vorm van partijfinanciering.
Hoewel deze medewerkers officieel aan de Senaat verbonden zijn, worden ze regelmatig ingezet voor partijwerk. Ze schrijven teksten, ondersteunen studiediensten en helpen politici in andere parlementen. Het is misbruik van publieke middelen en is op Europees niveau strikt verboden. Maar in België is er geen regelgeving die voorkomt dat medewerkers worden doorgeschoven naar partijhoofdkwartieren.
Hypocriete bespaarders
We moeten in cruciale sectoren besparen. De zorg, onderwijs, pensioenen,… alles gaat op de slof. Maar de politiek blijft zichzelf bedruipen. In België ontbreekt elke controle op dergelijke politieke uitgaven, wat partijen toelaat om te besparen op hun eigen personeelskosten door gebruik te maken van publieke middelen.
De enige oplossing is een hervorming van het systeem of zelfs volledige afschaffing van de Senaat. Tijdens haar voorzitterschap van Stephanie D'Hose bereidde ze de afschaffing van de instelling al voor. "De grondwetsartikelen zijn herzienbaar en het kan nu eindelijk gebeuren,” zegt ze.
Maar onze hypocriete politiekers zullen zichzelf blijven beschermen en de belastingbetaler weer financieel over de knie leggen. Je zal zien. Een oeroud orgaan zoals de Senaat weet zichzelf goed genoeg te beschermen.
