Op een dag vind je de job van je leven.
Als we De Croo moeten geloven - stel - dan gaat hij de komende twee jaar telkens 7,5 miljoen besparen op de Senaat. Zijn vriendin Stephanie D’Hose (Open Vld) – voorzitter van de Senaat – ging met dat plan aan de slag en stelde voor om de dotaties aan de pensioenkas te schrappen en te beginnen met de afbouw van fractiesecretariaten en subsidies aan de politieke fracties. Mooi. Maar nu blijkt – volgens ‘Het Laatste Nieuw’ dat de ontwerpbegroting voor de Senaat kon inkijken – dat de Senatoren in 2023 een subsidie van 41 miljoen euro vragen aan de schatkist. We citeren: “Uit de documenten blijkt dat de Senaat in 2023 eigenlijk zelfs tot 45,6 miljoen euro wil uitgeven. Voor die grotere uitgaven wordt verwezen naar de hoge inflatie en stijgende kosten (energie, lonen) als gevolg daarvan.”
Tiens, hoe zit dat dan met de intenties van Voorzitter Stephanie D’Hose? Nou, het is allemaal niet zo gemakkelijk. “In enkele maanden tijd zoiets doorvoeren is niet evident”, aldus Stephanietje. “7,5 miljoen euro te besparen, en vervolgens ook om de Senaat goedkoper te beheren, door het vast personeel én het historische gebouw over te hevelen naar de Kamer. Dat zijn drie werven waar ik tegen 2024 zo ver mogelijk wil in geraken - maar daarvoor ben je natuurlijk ook afhankelijk van de goodwill van de andere politieke partijen.”
En dus komt er een plan B. De Senaat gaat facturen en uitgaven door de Kamer laten betalen. “De Kamer zou een deel van onze kosten kunnen overnemen, bijvoorbeeld de bibliotheek en het restaurant, die we samen voor 50% financieren. Het is efficiënter als één instelling de zaken betaalt en beheert.” Dat heet in schoon Vlaams een vestzakbroekzak-oplossing. Sterker nog, eigenlijk geeft de Senaat zichzelf opslag.
Wettelijk is de Senaat verplicht om minstens acht keer per jaar te vergaderen. Doch, veel stelt het allemaal niet voor. De laatste zitting was op 18 november en had één agendapunt: de goedkeuring van de samenstelling van de ‘Beneluxraad’.
Moet ook gebeuren, toch?
