Dreigen, treiteren, betuttelen en ‘meneer doktoor’ als een soort van VDAB.
We hebben teveel langdurig zieken in ons land. Momenteel zouden er meer dan 500.000 mensen afwezig zijn wegens ziekte. Daar wil Frank Vandenbroucke (Vooruit) - in de hoedanigheid van minister van Werk - wat aan doen. De methode bestaat erin te dreigen met wat hij niet gaat doen, maar met een ‘maar’. Iets onrechtstreeks opleggen, zeg maar, met het vingertje van de schoolmeester in de Lucht. Op die manier is het ‘Terug naar Werk-traject’ bedacht, wat door Vandenbroucke als een “belangrijk instrument” wordt omschreven.
Wie tien weken arbeidsongeschikt is, ontvangt een vragenlijst waarin onder meer gepeild wordt naar hoe je je voelt en wanneer je denkt dat je weer klaar bent om aan het werk te gaan. En hier komt de eerste ‘maar’. “Effectief weer gaan werken, zal voor een zieke altijd vrijwillig zijn, maar de vragenlijst invullen en ingaan op de uitnodigingen is wel verplicht.” Als de lijst niet binnen de twee weken teruggestuurd is, wordt er contact opgenomen en eventueel hulp aangeboden. Wanneer een antwoord uitblijft, en de persoon biedt zich niet aan bij de adviserende arts, volgt een verwittiging via aangetekend schrijven. Wie dan nog niet reageert, verliest 2,5 procent van zijn uitkering.
De tweede 'maar' is er eentje voor bedrijven. Bedrijven waar teveel zieken zijn – drie keer meer het gemiddelde in de privé en twee keer meer dan het gemiddelde in de eigen sector - riskeren een extra werkgeversbijdrage te moeten betalen van 0,625 procent op de kwartaallonen (2,5 procent op jaarbasis). Vandenbroucke hoopt dat die knipperlichten volstaan zodat het bedrijf zijn beleid kan bijsturen en preventief actie onderneemt. “Maar, noch bij de werknemers, noch bij de bedrijven interesseert het ons om te sanctioneren. Ik denk niet dat we veel sancties zullen uitspreken”, zegt Vandenbroucke. Vrij vertaald noemt zoiets ‘lichte dwang’.
Tot slot een derde ‘maar’. “Controles van het voorschrijfgedrag van artsen zullen we niet uitvoeren”, zegt Vandenbroucke. “Maar de artsen zullen wel fiches ter beschikking krijgen waarin staat hoelang de arbeidsongeschiktheid van een bepaalde ziekte normaal duurt. Ze zullen ook aangemoedigd worden om na te denken over wat voor werk hun patiënt wel nog zou kunnen.”
Mijnheer doktoor als een soort van VDAB dus?
