“Nee, nee. Ik ga daar niks meer over zeggen. Ook volgende week niet. U mag mij die vragen stellen, maar ik doe mijn mond niet meer open.”
Eerder deze week nodigde minister van Volksgezondheid Frank Vandenbroucke (Vooruit) de pers uit om zijn waarheid te verkondigen in de zaak Medista. Elke vorm van opnameapparatuur werd door Frank verboden. Pen en papier mocht nog wel. Deze Orwelliaanse methodes van Frank deden de wenkbrauwen fronsen, maar ze verbleken bij zijn ‘optreden’ van dinsdag in de Kamer.
Vandenbroucke interpreteert een vragenuurtje blijkbaar als een monoloog waarin hij zelf zorgt voor vraag en antwoord. Een en ander draait om het vermeende gesjoemel van zijn topambtenaar in de zaak Medista. Voor Vandenbroucke is dat een afgedane zaak. Slimme Frank herleidt het probleem tot dit: “De firma die de beschuldigingen lanceerde, wil geld. Daarom intimideren ze mijn ambtenaren.”
Frank kwam namelijk met de formidabele onthulling dat de grote baas van de Franse multinational - die door een Belgische concurrent van gesjoemel beticht wordt - hem een persoonlijk bericht stuurde. “Ik lees voor”, sprak Vandenbroucke de parlementsleden toe. “We kunnen bevestigen dat Medista ons zeer agressief heeft benaderd met de video’s.” Voor iemand als Frank die cijfers en letters hoog in het vaandel draagt, klinkt dat een beetje zwakjes. Movianto zou verwijzen naar de filmpjes die gemaakt zijn door privédetectives van Medista. Daarin zegt een directeur dat de Franse firma een overheidscontract van 50 miljoen euro enkel kon winnen dankzij de hulp van een topambtenaar van de FOD Volksgezondheid. Maar op die 'oeps' ging Vandenbroucke niet in. Hij las verder voor uit het bericht van de CEO: “Medista wilde veel geld van ons krijgen. Maar alles is onwaar. Het was hen altijd enkel om geld te doen.” Euhm, oké, en?
Feit is dat er bij de FOD Volksgezondheid facturen ter waarde van 5,4 miljoen euro openstaan voor Medista. De FOD Volksgezondheid vindt dat het bedrag onterecht werd gefactureerd, maar Medista betwist dat. Daarom zou de firma volgens Vandenbroucke een versnelling hoger geschakeld zijn. “Ze schuwen geen enkel middel, ook niet het inschakelen van privédetectives.” Bewijs geleverd?
Nou, in de Kamer bleek niet iedereen overtuigd over deze waarheden van de Frank. Parlementslid Nawal Farih van cd&v vroeg of er bewijzen konden worden voorgelegd van het feit dat er onterecht gefactureerd zou zijn. Daarmee zou alles meteen zijn opgelost, toch? “Ik verneem dat er op voorhand een prijsafspraak op papier stond. Klopt dat,” vroeg Farih. “En u spreekt over intimidatie, maar klopt het dat Medista de voorbije twee jaar meer dan veertig inspecties van de federale overheid heeft gehad?”
Frank weigerde te antwoorden. “Mevrouw Farih, ik ga daar niet meer op in, want ik heb een forensische audit besteld en al die vragen zullen daarin behandeld worden.” Doch, toen ook N-VA aandrong op antwoorden, kwam de kleuter in Frank naar boven: “Nee, nee. Ik ga daar niks meer over zeggen. Ook volgende week niet. U mag mij die vragen stellen, maar ik doe mijn mond niet meer open.”
Het werd helemaal pijnlijk voor Vandenbroucke, toen Cathérine Fonck van cdH het woord nam. We citeren: “U bent niet meer objectief in deze zaak”, zei ze. “U heeft een kamp gekozen en draagt het kostuum van de woordvoerder van Movianto. Een onderzoek door de Federale Interne Audit heeft in die omstandigheden weinig geloofwaardigheid. Vooral omdat ook consultancybureau Deloitte en vzw Smals (het IT-bedrijf van de federale overheid, red.) ondertussen genoemd worden als betrokken partij. U moet hiermee naar het parket. Zal u dat doen?”
Je mag twee keer raden wat het antwoord van Vandenbroucke was. Geen.
