De Tiguan, Volkswagens compacte SUV, is al een tijdlang het best verkochte model van het merk. De auto werd voor het eerst getoond op het IAA in Frankfurt in 2007. Nog een leuk weetje voor wie zich afvraagt waar die naam vandaan komt: het is eigenlijk een samenstelling van ‘tijger’ en ‘leguaan’. Lezers van het Duitse ‘Autobild’ konden destijds stemmen voor de naam van de toen nieuwe VW-SUV. Andere kandidaat-namen waren Namib, Nanuk, Rockton en Samun. Tiguan behaalde 36 procent van alle stemmen. Wij voelden nu de nieuwste telg aan de tand.
De eerste indruk
Vergeet die saaie Tiguan van weleer. Volkswagen gooit het roer radicaal om met de nieuwste versie. Waar de vorige generatie nog wat braafjes in de hoek stond, treedt deze nieuwe Tiguan brutaal op de voorgrond. Want zeg nu eerlijk: die oude Tiguan was toch wel een beetje een grijze muis? Met z'n saaie lijnen en hoekige vormen kon-ie maar moeilijk boeien. De nieuwe Tiguan daarentegen? Die is een ware blikvanger. De ronde vormen en strakke lijnen geven 'm een compleet nieuwe, moderne uitstraling. En dan die grille… wow. Die is brutaal groot en zorgt dynamische uitstraling. Het geheel oogt niet alleen krachtiger, maar is ook meer aerodynamisch.
Ook binnenin vond een ware revolutie plaats. In de nieuwe Tiguan, waan je jezelf in een hightech oase van luxe en gebruiksgemak. Vergeet die saaie, plastic dashboards van weleer, want hier word je omringd door een symfonie van schermen en geavanceerde technologie.
Het kloppende hart van het interieur is het gigantische 15-inch touchscreen, dat moeiteloos de centrale plek inneemt. Navigeren, muziek streamen, bellen... alles doe je met een vingertip. En als je liever knoppen gebruikt, geen nood.
Maar de Tiguan is meer dan alleen maar technologie. De premium materialen en contrasterende stiksels geven het interieur een chique uitstraling, terwijl de comfortabele stoelen en royale beenruimte zorgen voor een onvergetelijke rijervaring.
Of je nu met z'n tweeën bent of met het hele gezin, er is altijd genoeg ruimte. De achterbank is verschuifbaar en de rugleuning is in drie richtingen verstelbaar, zodat je ook achterin altijd de perfecte positie kunt vinden. En met 652 liter bagageruimte (of 490 liter voor de plug-in hybride) kun je al je spullen meenemen zonder je zorgen te maken.
Onder de koets
Daar schuilt het zogenaamde MQB EVO-platform, net als bij zijn voorganger. Vandaar dat hij ook bijna dezelfde afmetingen heeft: de auto groeide ‘slechts’ drie centimeter in lengte. Onder de motorkap zijn er verschillende mogelijkheden. Er zijn 2-liter benzinemotoren die variëren van 204 tot 265 pk. Je kan ook dieselen met een 2-liter tussen 150 en 193 pk.
De instapper heeft een 1,5 liter viercilindertje aan boord. Deze benzinebron wordt ondersteund door 48-volt hybride. De meest makke heeft 130 paardjes, de ‘strafste’ anderhalve liter 150 pk – dat was ook de versie waarmee wij een week op pad waren.
Er zijn ook twee plug-in hybrides met deze 1.5-liter benzinemotor. Die worden dan geholpen door een elektromotor die 115 paarden sterk is. De gecombineerde kracht komt dan op 204 pk (en 350 Nm) of 272 pk en 400 Nm. De batterij is voortaan 19,7 kWh groot, waarmee je met een fluwelen rechtervoet meer dan honderd kilometer ver zou moeten geraken, puur op stroom. Alle versies brengen de krachten over via een zes- of zeventraps – afhankelijk van de krachtbron – DSG-versnellingsbak.
Het rijden
De Tiguan rijdt als een echte Volkswagen. Hij is niet bijzonder comfortabel. Hij is ook niet echt dynamisch te noemen. Het rijgedrag is solide en voorspelbaar. Hij blinkt in niks echt uit, maar dat maakt hem wel een bijzonder geslaagde allemansvriend. Optioneel zijn er ook gestuurde dempers, die voor een soepeler rijgedrag moeten zorgen. Eigenlijk rijdt de Tiguan rijdt zoals ie eruitziet: modern, comfortabel en met een vleugje pit. Geen wereldomverwoestende rijervaring, maar wel een auto die elke rit weer aangenaam maakt. En wij kunnen het weten, want onze testweek viel net in de paasvakantie. We zijn er een eind in Duitsland mee geweest en zetten tijdens onze testweek zo’n 1.400 kilometers bij op de teller.
Eigenlijk hebben we maar één puntje van kritiek. Ons gemiddeld verbruik tijdens onze testweek was een stevige 7,5 liter per honderd kilometer. We vinden dat stevig, omdat onze eigenste vierwieler met een 2-liter in het vooronder die bijna het dubbele vermogen levert, bij rustig rijden ongeveer evenveel sloebert. En rustig rijden hebben we met de Tiguan gedaan: hij daagt nu niet bepaald uit voor een stevig potje scheuren. Misschien dat een anderhalf liter kleine koffiemolen – ook al wordt-ie bijgestaan door een mild hybrid-systeem – toch iets te hard moet werken voor een auto van dat formaat?
De prijs
Wegrijden met een Tiguan doe je vanaf 37.100 euro. Voor dat geld heb je – uiteraard – de instapper met 130 pk. De duurste uitvoering kreeg het label ‘R-Line Premium’ en zit lekker dik in de opties. In zijn duurste versie – de plugin-hybride – moet deze minstens 63.000 euro kosten.
Ons verdict
De nieuwe Tiguan heeft een leuke snoet en een interieurafwerking waar sommige ‘premium’-merken nog wat van kunnen leren. Het is een prima auto om, al dan niet met het ganse gezin en bagage, zonder drama van plek A naar plek B te reizen. Kortom: een prima allemansvriend voor zorgeloos reisplezier.
Alleen vinden we de 1.5 van onze testwagen een beetje onderbemeten en misschien is-ie net daardoor ook een ietsiepietsie te dorstig. 7,5 liter per honderd kilometer is op zich niet zo veel, maar wel wanneer je bijna tien seconden nodig hebt om van nul naar honderd te kruipen. Misschien dat de 2-liter diesel wel de betere krachtbron is in deze Volkswagen-SUV. Of is dat anno 2024 te hard vloeken in de klimaatkerk?
(Foto's: Volkswagen)
