Volgens ons zou dat kunnen.
Op 14 augustus gaf Vincent Van Quickenborne een feestje voor zijn vijftigste verjaardag. Sinds malloten de minister poogden te ‘ontvoeren’, staat er daar continu een combi voor de deur. Drie zeikerds die op Quickie’s feestje te veel gezopen hadden, kwamen een kot in de nacht op het lumineuze idee om tegen de combi te plassen: dat kwam enkele dagen geleden in het nieuws.
Wat we toen nog leerden: de politie kwam daar op uit toen camerabeelden werden bekeken. Uit die camerabeelden bleek ook, dat er enkele mensen stonden te kijken op die drie zeikerds en er nog mee lachten ook. Onder die voyeurs: Van Quickenborne himself.
Een dag later werd die versie bijgeschaafd. Van Quickenborne zei in de pers dat de drie zware criminelen gezocht en gestraft moesten worden. Maar hij wist niet wie ze waren: hij stond er namelijk niét op te kijken. Later stelde zelfs de politie het verhaal bij: “De minister was niet bij de mensen die erop stonden te kijken.” Oeps, foutje dus.
Bij HLN hebben ze nu een reconstructie van het feestje gedaan, en ontdekten zo dat het er allemaal wel heel braaf aan toe ging. Een korte samenvatting:
Er waren zo’n zestig à zeventig gasten uitgenodigd. Het waren allen mannen. De enige vrouw die op het feestje aanwezig was, was de eega van Van Quickenborne. De gasten hebben zich goed geamuseerd. Ze aten pita die werd gemaakt door een bevriende kok, en dronken bier van de tap, die permanent geïnstalleerd staat bij Quickie’s poolhouse. Het werd echter niet laat en niemand was dronken: Van Quickenborne had zijn gasten namelijk gezegd dat ze braaf moesten zijn en op tijd naar huis gaan: ‘s anderendaags zou hij immers met zijn kroost op reis vertrekken naar Zuid-Frankrijk.
Het zou ons niet verwonderen, als onderzoek straks zal uitwijzen dat de drie combizeikerds helemaal geen gasten van Van Quickenborne waren, maar drie extreemrechtse complotdenkers die Van Quickenborne in een slecht daglicht probeerden te stellen. We hopen alvast dat ze, wanneer ze straks opgepakt worden, ze niet per ongeluk neergeschoten worden door Waalse flikken.
Tot slot nog dit. Ondergetekende heeft, toen-ie zeventien was, ook eens zijn zatte patatjes afgegoten tegen een politiecombi. Op de braderij van Sint-Antonius Zoersel was dat. En weet je wat er gebeurde? Ik kreeg een fikse oorveeg van de agent die me betrapte, ik moest mijn identiteitskaart afgeven, een spons en een emmer gaan zoeken en mijn geplas weer opkuisen, waarna ik mijn identiteitskaart weer terugkreeg en de kous af was.
