20.000 reizigers kunnen kunnen hun vakantie vergeten door acties van Ryanair.
Mogen we uit naam van iedereen spreken als we zeggen dat we het onderhand beu zijn om gegijzeld te worden voor stakingen? In onze luchthavens is een traditie geworden om tijdens vakantieperiodes het werk neer te leggen. Nu eens zijn het douanes, dan is het de sector van de bagageverwerking, de politie, de verkeersleiders, cabinepersoneel en/of de piloten. Doorgaans om beurt, kwestie van mensen die hebben gespaard voor een welverdiende vakantie als gijzelaars te gebruiken om ‘de baas’ onder druk te zetten.
België is Europees kampioen staken. Uit cijfers van het Duitse onderzoeksinstituut WSI van de Hans-Böckler-Stichting, een orgaan van Duitse vakbonden, blijkt dat er per duizend werknemers is er in België sprake van 97 stakingsdagen per jaar in de periode 2011-2020.
Nu goed, het is weer van Jan in de luchthaven van Charleroi. Bijna 4 op de 10 Ryanair-vluchten van en naar Charleroi zijn door de aangekondigde pilotenstaking dit weekend geannuleerd: 20.000 reizigers kunnen niet opstijgen. Dat ‘aangekondigde’ is met een korrel zout te nemen. Meer dan de helft van de reizigers was daarvan donderdagavond nog niet op de hoogte. Komend weekend worden ruim honderd van de 277 vluchten van de Ierse lagekostenmaatschappij met vertrek of aankomst in Charleroi geschrapt.
Voor velen is het weg vakantie. En, weg centjes. Ryanair schrijft onderaan in haar (standaard?)communicatie aan getroffen klanten dat de passagiersrechten in verband met een financiële compensatie niet van toepassing zijn, aangezien minstens 14 dagen voorafgaand aan de staking hierover werd geïnformeerd. Omboeken dan maar? Schier onmogelijk. Het is hoogseizoen: alles zit vol. De plaatsen die nog vrij zijn, kan je bezwaarlijk budgetvriendelijk noemen.
Uit solidariteit met de gedupeerde reizigers, geven we motieven van de stakende piloten niet weer.
