N-VA stoort zich aan vakbonden: “Leraars kunnen niet blijven weigeren tot hun 65 te werken.”
We zijn op een punt gekomen dat iedereen zich aan iedereen stoort. Zo’n 30.000 vakbondsleden, met in hun kielzog een overwegend leger van leerkrachten, trokken door de hoofdstad om hun onvrede te spuien over de geplande pensioenhervormingen van Arizona.
Jawel, het zijn ‘maar’ plannen. Binnen Arizona wordt na zeven maanden ‘taffelen’ nog duchtig gebikkeld over de besparingen die ze in de pensioenen willen doorvoeren. En dus komt het Arizona-clubje met het excuus dat betogen voorbarig is. Maar wat is het woord van een politicus waard? “12 jaar langer werken en 600 euro netto minder? Daar ga ik niet mee akkoord”, bloklettert de krant ‘Het laatste Nieuws’. Het zijn de woorden van een brandweerman voor wie trop teveel is geworden, en teveel trop. Leerkrachten, brandweermannen en treinbestuurders wilden één ding duidelijk maken: ze voelen zich uitgeperst.
N-VA is ‘not amused’
Bij N-VA is de ergernis over de vakbonden en hun ‘onheilspellende toon’ groot. Kamervoorzitter Peter De Roover sprak klare taal: “Leerkrachten kunnen niet blijven zeggen dat ze niet tot hun 65 willen werken, terwijl hun buurman dat wel doet.” N-VA vindt de onrust onnodig. Volgens De Roover - die zelf ervaring heeft als leerkracht én pensioenspecialist - worden de hervormingsplannen onterecht dramatisch voorgesteld: “Leerkrachten zullen straks nog altijd 75 procent van hun loon ontvangen als pensioen. Het enige verschil is dat ze er langer voor zullen moeten werken. Als ze langer werken, genieten ze ook langer van een goed loon.” Hij wijst er bovendien op dat de hervormingen voorzien in een overgangsfase tot 2062, waardoor de veranderingen gradueel worden doorgevoerd. “De vakbonden doen alsof de wereld vergaat, maar de waarheid is dat verworven rechten blijven gelden en dat de hervormingen vooral mikken op rechtvaardigheid tussen de verschillende sectoren.”
Vooruit krijgt de eerste prijs hypocrisie
Tussen de betogers liepen ook enkele parlementsleden van Vooruit. Oskar Seuntjens, Hannelore Goeman en Anja Vanrobaeys mengden zich onder de actievoerders, ondanks het feit dat hun partij een van de vijf Arizona-partijen is die aan de onderhandelingstafel zit. Een partij die meeloopt in een betoging tegen onderhandelingen waaraan ze zelf deelneemt, dat kan alleen in België. Bij Vooruit zien ze echter geen probleem: “We willen tonen dat we de bezorgdheden van de mensen begrijpen en uitleggen waar we mee bezig zijn,” stelde Kamerlid Seuntjens. Toch komt de partij onder vuur te liggen, niet enkel van oppositiepartijen, maar ook van hun eigen achterban en vakbond ABVV.
De tjeven lopen over eieren
Een van de meest controversiële voorstellen van Arizona gaat over de herberekening van de pensioenen van ambtenaren. Die zouden niet langer gebaseerd worden op de laatste tien jaar van hun carrière, maar op de volledige loopbaan, zoals dat in de privésector al het geval is. Voor CD&V – ook lid van de Arizona-club - is dit alleen aanvaardbaar op voorwaarde dat er een tweede pensioenpijler wordt voorzien voor ambtenaren. “Zonder groepsverzekering zal dit nooit door ons goedgekeurd worden,” klinkt het.
Toch zijn het vooral de pensioenen in het onderwijs die voor de meeste commotie zorgen. Leerkrachten, die vaak al op jonge leeftijd beginnen, zien een verlenging van hun loopbaan als een onmogelijke opdracht. Els Van Damme, leerkracht uit Zottegem, verwoordde het als volgt: “Ik ben 52 en zou nog 15 jaar moeten werken. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van mijn job, maar de werkdruk is vandaag gewoon te hoog. Dit is niet vol te houden.”
Dit is nog maar een begin?
De acties van gisteren zijn nog maar een opwarmertje voor wat ons dit voorjaar te wachten staat. N-VA, MR, Les Engagés, Vooruit en CD&V slagen er niet in om na een moeizame zeven maanden onderhandelen een regering in het zadel te hijsen. Een regering die ingrijpende en pijnlijke hervormingen zal moeten doorvoeren. Daar zou het schoentje wringen.
Zonder drastische maatregelen stijgen de sociale uitgaven volgens het monitoringcomité van 146 miljard euro in 2025 naar een duizelingwekkende 173 miljard euro in 2029. Een jaarlijkse toename van meer dan 5 miljard euro, grotendeels veroorzaakt door de onstuitbare vergrijzingsgolf, die zijn piek bereikt tegen 2050. Formateur Bart De Wever zet alles op alles om deze legislatuur zo’n 16 miljard euro weg te snijden, door langer werken te verplichten en te snoeien in de uitgaven. Maar De Wever krijgt zijn boodschap aan de straatstenen niet kwijt.
Refertewedde en nieuwe acties aan de horizon
De vakbonden hebben zich duidelijk gesterkt gevoeld door de succesvolle betoging en kijken nu al vooruit naar 13 februari. Dan staat er en nieuwe actie op de agenda, dit keer gefocust op de openbare diensten. Maar zijn zwaarste wapen houdt het ABBV nog achter de hand. “Als het regeerakkoord onveranderd de huidige geruchten bevestigt, schromen we niet om een algemene staking uit te roepen,” waarschuwt ABVV-topman Thierry Bodson.
(Foto: Didier Lebrun/Photo News)
