"Door een lokale geloofsgemeenschap te erkennen, ontstaat er een constructieve relatie met de overheid."
Vanaf 2020 gaat de Vlaamse overheid opnieuw lokale geloofsgemeenschappen erkennen, maar koppelt er wel een aantal voorwaarden aan vast. Hiermee komt een einde aan de maatregelen die minister van Binnenlands Bestuur Liesbeth Homans (N-VA) in 2017 nam waardoor geen moskeeën meer werden erkend omdat er volgens haar een gebrek aan een controlemechanisme was op de werking.
Daar wil Somers nu wat aan doen en richt daarom een informatie- en screeningsdienst op. Die dienst moet geloofsgemeenschappen begeleiden en controleren en zal ook politionele bevoegdheden hebben. "De informatie- en screeningsdienst zal nauw samenwerken met de politie, Staatsveiligheid en de lokale besturen”, aldus Somers. Volgens de minister creëer je wantrouwen door niet te erkennen. "Door een lokale geloofsgemeenschap te erkennen, ontstaat er een constructieve relatie met de overheid."
Een Imam zal niet langer betaald mogen worden door het buitenland, er wordt financiële transparantie geëist en buitenlandse overheden of organisaties mogen geen greep krijgen op de lokale geloofsgemeenschap.
Toch wringt er wat in de redenering. Hebben we het hier niet over geloof? Wanneer je daarvoor politie en Staatsveiligheid moet inschakelen, welke constructieve relatie heb je dan?
