Hoewel premier Netanyahu en het leger IDF beloven om "Hamas te elimineren", is dat niet echt realistisch volgens Yossi Melman and Dan Raviv in Time.
Hamas is immers “een extreme islamitische ideologie, een reeks ideeën – waaronder de totale weigering om een Joodse staat ernaast te accepteren – die niet kan worden weggevaagd.”
Maar hun regering in Gaza kan volgens Melman en Raviv wel worden gesloten. Natuurlijk zal er dan de uitdaging zijn om iemand te vinden om die door armoede geteisterde gebieden te besturen die wederopbouw en een nieuw, hopelijk positiever perspectief nodig hebben.
Sommigen kijken in dat scenario naar de Palestijnse Autoriteit, maar niet iedereen vindt dat realistisch. Sommigen denken zelfs dat Gaza zal veranderen in een tweede Somalië.
Melman en Raviv in Time: “De beste manier om de oorlog te beëindigen zou zijn om militaire successen van de IDF te combineren met substantiële internationale druk om Hamas-leiders en terroristen te dwingen hun wapens neer te leggen - in ruil voor vrije doorgang uit Gaza, om te worden verplaatst naar Arabische landen die niet aan Israël grenzen.”
Dat lijkt op het eerste zicht een onrealistisch plan, maar dat is precies hoe de oorlog in Libanon in 1982 eindigde, toen de Israëlische invasiemacht de PLO – onder leiding van Yasser Arafat – toestond om van Beiroet naar het verre Tunesië en Jemen te varen.
Op 22 augustus van dat jaar begon de PLO de stad te evacueren; de eerste 379 man scheepten zich die dag in en binnen 24 uur waren er 1066 vertrokken. Uiteindelijk verlieten 14 398 PLO-leden de stad alsmede zo'n 5200 Syrische militairen. Ongeveer 8500 Palestijnen werden verscheept naar Tunesië; duizenden anderen gingen naar Jemen, Syrië en Jordanië. Arafat ging op 30 augustus via Griekenland naar Tunis. Hij poogde daarop in Tripoli een nieuwe machtsbasis op te zetten, maar werd daaruit in juni 1983 verdreven door zijn rivaal Aboe Moessa en moest in december opnieuw door de Fransen geëvacueerd worden.
foto South First Responders Telegram ISWI
