De criminele en pedofiele massamoordenaar Leopold II staat meer dan een eeuw na zijn overlijden opnieuw in de belangstelling.
Er is de Congocommissie (die binnenkort op uitstap naar het AfricaMuseum gaat) en er worden nieuwe boeken over de koning op de markt gegooid. Opvallend is het groeiend negationisme over de extreme wandaden van deze massamoordenaar. Negationisme is het ontkennen of extreem minimaliseren van in het algemeen aanvaarde historische gebeurtenissen.
Het is algemeen aanvaard dat de handen van de Congolezen werden afgehakt. De belangrijkste reden was om een waarschuwing te geven aan de dorpsgenoten om de quota inzake rubber te halen. Mannen en vrouwen werden immers op pad gestuurd om zoveel mogelijk rubber te verzamelen voor de Belgische koning. Als die hoeveelheden niet gehaald werden, werden de handjes gekapt van enkele dorpelingen. De volgende keer zouden ze wel hun best doen. Dat is wat er achter zit: een baarbaarse waarschuwing om harder te werken.
Vandaag wordt soms verteld dat enkel de handen van dode Congolezen werden afgehakt om aan te tonen dat ‘er geen munitie werd verspild’. Dat is uiteraard onzinnig. Er zijn voldoende foto’s van levende Congolezen met een afgehakte hand.
En in een nieuw boek ‘Leopold II - Het hele verhaal’ van Johan Op de Beeck wordt dan weer beweerd dat Leopold II tegen die barbaarse praktijk zou geweest zijn. “Afgehakte handen? Als ik aan iets behoefte heb in Congo, zijn het wel handen”, zou de koning gezegd hebben. Ook dat is onzin. De Belgische tiran lag geen seconde wakker van het lot van de arme Congolezen, op voorwaarde dat de quota maar gehaald werden.
Geld, geld, geld. Daar lag de koning wakker van. Niet het lot van de Congolezen. En als er voor meer productie handjes gekapt moesten worden, dan was dat maar zo.
(Thierry Debels)
