Petra De Sutter is gedoodverfde favoriet om Groen-voorzitter te worden, maar voor sommige groene die-hards is ze te wit.
Het gaat niet goed met partij Groen. Het volstaat niet om te geloven dat je aan de juiste kant van de geschiedenis staat om kiezers daarvan te overtuigen. Het duo-voorzitterschap die de harde hand van Almaci moest wegwerken, heeft gefaald. De laatste twee verkiezingen waren rampzalig, en nu,als klap op de vuurpijl verliezen ze een groene in vinger in de politieke pap in Gent. Hoog tijd voor een nieuwe koers, een frisse wind, een nieuwe voorzitter.
Te wit
De 52-jarige vicepremier, Petra De Sutter (52) wordt vaak gezien als de gedoodverfde favoriet voor het voorzitterschap. Echter, binnen de jongerenafdeling van de partij groeit de behoefte aan een kandidaat van kleur, wat de discussie over representativiteit binnen Groen verder aanwakkert. Ons Petra is dus te wit voor Groen?
De stem van Jong Groen
Kee Verheyen, covoorzitter van Jong Groen, stelt met klem dat de partij de diversiteit van de samenleving moet weerspiegelen: “Dat lukt niet met enkel witte mensen aan de top.” Deze uitspraak onderstreept een groeiend verlangen naar een inclusievere benadering binnen de partij. Na een reeks teleurstellingen bij de recente verkiezingen, die resulteerden in een aanzienlijk verlies van gemeenteraadsleden, wordt het belang van etnisch-culturele diversiteit als essentieel beschouwd. Vorig jaar was Jong Groen nog duidelijker in hun kritiek, waar ze de partijtop beschuldigden van een gebrek aan jongere, diverse vertegenwoordiging.
De rol van Petra De Sutter
De Sutter, die de partij tijdens de verkiezingen van 9 juni in een moeilijke situatie hielp, laat momenteel niet veel los over haar intenties. Partijgenoten speculeren over haar aarzeling, met name over de impact die een leiderschapspositie op haar persoonlijke leven zou hebben. “Pas wanneer De Sutter een beslissing heeft genomen, kan de voorzittersverkiezing echt van start gaan,” aldus een Groen-kopstuk. Een duidelijke aanwijzing dat haar kandidaatstelling de partijdynamiek aanzienlijk zou kunnen beïnvloeden.
Een open competitie? Het is maar wat je gelooft.
Zonder De Sutter als kandidaat zou de race voor het voorzitterschap volledig open zijn. Tot nu toe hebben ook andere potentiële kandidaten, zoals voormalig parlementslid Elisabeth Meuleman en Brussels minister Elke Van den Brandt, laten weten niet van plan te zijn zich kandidaat te stellen. Meuleman, die eerder nog deelnam aan de voorzittersverkiezingen, is momenteel druk betrokken bij coalitiegesprekken in haar thuisstad. Van den Brandt, die ook enige tijd werd genoemd als mogelijke opvolger, wil haar huidige rol in de Brusselse regering niet opgeven, ondanks de uitdagingen bij de vorming van een nieuwe meerderheid.
Een vooruitzicht op de toekomst
Na de herfstvakantie zal de procedure voor kandidaatstellingen officieel van start gaan, met als doel de voorzittersverkiezingen tegen eind december af te ronden. De uitkomst van deze verkiezingen is cruciaal voor de toekomst van Groen, die zowel in het parlement als lokaal onder druk staat. De vraag blijft of de partij de sprong kan maken naar een meer diverse en representatieve leiding, en of Petra De Sutter deze rol op zich zal nemen of niet.
