Slimme zet of partijpolitiek op hoog niveau?
Het lijkt op een strategisch manoeuvre, de manier waarop Groen in Gent wordt ingeruild voor de N-VA. De keuze van Mathias De Clercq om Groen aan de kant te schuiven ten gunste van de N-VA heeft ongetwijfeld politieke tongen losgemaakt. Want wat zit er precies achter deze beslissing? Is dit een lokaal verhaal, of kunnen we hier een bredere partijpolitieke zet in zien met het oog op de Vlaamse, en misschien zelfs federale, politieke machtsverhoudingen?
Politieke schaakspel in Gent
De Clercq had twee keuzes: ofwel N-VA of Groen. Lijkt eenvoudig, maar het creëerde wrijving binnen het Voor Gent-kartel, de samenwerking tussen Open Vld en Vooruit. De socialisten hadden liever met Groen verder gegaan, terwijl de liberalen – vooral hun donkerblauwe vleugel – N-VA verkozen. Een coalitie met Groen zou de progressieve meerderheid in de stad behouden, maar voor De Clercq was er meer aan de hand.
De Clercq is- en blijft een liberaal en wil de komende zes jaar liever niet vast zitten tussen twee linkse partijen, wat zijn Open Vld-fractie zou verzwakken. “In een coalitie met Groen zou hij de kleinste speler zijn, wat zijn invloed aanzienlijk zou beperken,” aldus politicoloog Carl Devos in zijn analyse bij HLN. N-VA is kleiner dan Groen, en eist dus minder schepenposten op, waardoor er meer ruimte komt voor De Clercq's eigen mensen en Vooruit. Hoe simpel kan het zijn, niet?
Oude spanningen, nieuwe partners
De relatie tussen de Gentse liberalen en Groen was al langer bekoeld. De vorige legislatuur, waarin beide partijen samen met Vooruit een coalitie vormden, werd gekenmerkt door spanningen. De verkiezingscampagne verliep fel, en dat liet zijn sporen na. De keuze om met N-VA in zee te gaan was dus deels pragmatisch, maar ook persoonlijk.
Bovendien, N-VA is bereid om aan te sluiten bij een zogenaamd 'progressief' bestuur, ondanks hun rechtse reputatie. Vooruit zal daar minder moeite mee hebben dan met eerder fundamentalistische Groen.
De hand van nationale partijvoorzitters
De vraag blijft echter of deze Gentse deal een voorbode is voor wat zich nationaal zal afspelen. Het is ondenkbaar dat er op de achtergrond zeker gepraat is. Als De Clercq met Filip Watteeuw (Groen) een bestuur zou vormen, zat hij met twee partijen die zowel Vlaams als federaal in de oppositie zitten. Dit zou een moeilijkere positie zijn om Vlaams geld naar Gent te halen, gezien de N-VA sterke posities heeft op die niveaus.
En wat gebeurt er in Antwerpen?
Na Gent is Antwerpen nog het laatste grote vraagteken. Zal Bart De Wever, N-VA-kopstuk en Antwerps burgemeester, alleen met Vooruit in het stadsbestuur zal stappen? CD&V heeft er maar één verkozene, en dat brengt weinig bij aan de machtsverhoudingen. De socialisten lijken zich echter nog wat terughoudend op te stellen en spelen het ‘hard to get’-spel.
Conclusie: een strategische meesterzet?
Het besluit van De Clercq om N-VA aan boord te halen in Gent lijkt een goed doordachte, strategische zet te zijn, niet alleen lokaal, maar ook met het oog op bredere politieke connecties. Of dit een voorafspiegeling is van de politieke machtsblokken in de toekomst, is nog af te wachten.
(Foto: PD)
