Midden de jaren tachtig is er een zoeking in een kantoortje in de Shell-building (zie foto) naast het Centraal Station, hartje Brussel. Tot hun verbazing komen de speurders terecht in een soort mini-Zwitserland. Een oude man in stofjas zit er een immense collectie mappen en fichebakken te bewaken. Dit was, bleek, de sectie geheime en anonieme rekeningen van de Generale.
Een speurder in Humo: "Het ging niet over miljoenen, maar miljarden (frank). Honderden geheime rekeningen! We vielen van de ene verbazing in de andere. Opeens dook daar een rekening op die, volgens wat daar stond, eigendom was van - toen nog - prins Albert. Er was er ook één op naam van koning Boudewijn. De halve koninklijke familie had er een rekening."
"Terwijl wij bezig waren die lijsten te bekijken, zijn er kennelijk enkele telefoontjes heen en weer gegaan. Binnen de kortste keren verscheen de Brusselse procureur-generaal (Victor) Van Honsté ten tonele. Hij beval ons onmiddellijk te stoppen en terug te keren naar ons bureau. En vooral: niks op papier te zetten." Iets later kreeg Van Honsté een adellijke titel.
Eén van de weinige schriftelijke sporen van deze zaak is teruggevonden in de schriftjes van wijlen substituut Willy Acke, de Dendermondse magistraat die tot 1989 aan de zijde van onderzoeksrechter Freddy Troch de Bende van Nijvel op de hielen zat. Humo: "Via-via had Acke vernomen dat ook enkele big shots van warenhuisgroep Delhaize - voornaamste doelwit van de Bende - geheime rekeningen hadden bij de Generale."
Misschien was er hier een spoor naar afpersing. Dat is een van de onderzoekspistes naar die Bende van Nijvel.
Uit Ackes notities is op te maken dat ‘alle speurders’ die dag door Van Honsté werden ‘verplicht’ een schriftelijke verklaring te ondertekenen waarin ze beloofden nooit met wie dan ook te praten over wat ze in de Shell- building hadden gezien.
Een speurder in Humo: "Klopt. Het was geen kwestie van willen, het was van moeten." De enige die voordeel haalde uit de huiszoeking was oplichter Jean-Pierre Hesbeen. Hij kwam er op het Feluy-proces vanaf met een vrij lichte straf.
Acke stierf eind 1994, officieel door zelfdoding.
