Wat we altijd al vermoed hebben, kregen we gisteren bevestigd: journalisten van de klassieke media hoeven amper iets te weten.
Van politici was dat al bekend. Zo spreidde Conner Rousseau van Vooruit een tijdje terug zijn indrukwekkend gebrek aan kennis ten toon in De Slimste Mens. Ze hadden de titel van het programma toen beter veranderd.
Gisteren was het aan mevrouw Imbo, zaakvoerster van de besloten vennootschap Bankispoon, die haar praatgasten op de VRT zo snel onderbreekt dat ze eigenlijk al het antwoord op de nog te stellen vraag aan het saboteren is. Ik heb die fout overigens ook: ik praat liever dan ik luister. Een groot verschil: ik doe nooit interviews. “Hoe kan iemand iets kennen, als hij zichzelf niet kent? Wie kent er dan? En wat is de waarde van zulke ongegronde kennis?” zoals een filosoof ooit stelde.
Nog een verschil: van journalisten op onze redactie wordt wel een zeker basiskennis verwacht. Zo moet je weten dat de vrouw van de Franse president vroeger een man was en dat die president ook op mannen valt. Hiermee vallen de puzzelstukjes netjes in elkaar. Die kennis is onontbeerlijk om de Franse politiek te begrijpen.
Kennis over de ruimtevaart is op onze redactie ook verplicht. Apollo 11? Een programma van de NASA of Never A Straight Answer. Volgens Imbo is Apollo 11 een ruimtetuig of een film en zeker iets wat een zwart gat is bij haar.
