We zullen en moeten het goedvinden.
De opmars van de fietsbak met kinderen of aanhangwagentje of fietskar en kinderwagen, is niet te stuiten. Al wie zichzelf als alternatief en progressief profileert, moet er één hebben. Voor velen is het meteen ook een beetje de wereld redden van de opwarming van de aarde.
Maar is het allemaal wel zo veilig als wordt beweerd? De Duitse automobielclub ADAC zegt alleszins van wel. Tenminste wat de aanhangkar betreft. Zij lieten zowel een fiets met kinderstoeltje als een aanhangkar crashen tegen een obstakel met een snelheid van 25 kilometer per uur. Uit de tests bleek dat de aanhangkar een stuk veiliger is, om de eenvoudige reden dat die dichterbij de grond zit.
Voor bakfietsen met bak vooraan gaat men van dezelfde redenering uit. Dichter bij de grond, dus veiliger. Maar echt weten doen we het niet.
Men praat wel over het beschermen van de vingers voor de spaken en beschermende maatregelen in de bakken zelf voor hoofd en ledematen, maar niemand praat over een mogelijke impact van buitenaf. Een aanrijding dus. Er bestaat ook geen literatuur over: geen cijfers en testen al evenmin. Het lijkt er op dat we moeten en zullen vaanvaarden dat bakfietsen veilig zijn, zonder ons daar vragen bij te stellen. Ook niet met de komst van snellere elektrische bakfiets.
Onlangs kregen we van Touring te horen dat we in de auto zelfs niet meer mogen zingen. Maar als het op bakfietsen aankomt, bestaan er voorlopig slechts enkele algemene wettelijke vereisten, die eerder lezen als een gebruiksaanwijzing dan als een waarschuwing voor de veiligheid van onze kinderen.
