Feestje voor de onafhankelijkheid, gekruid met de spijt van Filip, maar over de bloedige strijd in Congo geen woord.
Het is makkelijk achterom te kijken om zo je ogen niet te moeten openen voor vandaag. Congo viert 60 jaar onafhankelijkheid van België, Koning Filip heeft van de regering zijn spijt moeten betuigen, Wilmès voert – zonder mondmasker – een nummertje op in de Brusselse Matongewijk, de VRT laat enkele Congolezen aan het woord die uitroepen dat 'spijt' niet genoeg is, en ondertussen meldt de VN dat er in Oost-Congo in de laatste 6 maanden een miljoen mensen ontheemd zijn.
Dat nieuws komt van de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties (UNHCR). Zij noemen de gewelddadige aanvallen tegen ontheemden in het oosten van Congo verontrustend. UNHCR wil meer politie en strijdkrachten in dat gebied “om de veiligheid te verbeteren en de verantwoordelijken voor het gerecht te brengen”.
Het geroep en getier rond Leopold II heeft zo zijn gerechtvaardigde redenen, maar is het kennen van je geschiedenis niet belangrijk als les voor vandaag? Wel dan, kijk en leer en doe er wat aan, niet gisteren, maar vandaag. Als president Tshisekedi de Belgen vraagt om samen de geschiedenis van de kolonisatie te herschrijven, moet hij misschien opletten dat ze dat over zestig jaar ook niet hem zullen moeten doen.
Als er één constante is in de relatie tussen België en Congo, dan is het dat ze door de eeuwen heen telkens weer de oren en de ogen voor mekaar hebben gesloten en hebben gezwegen als er wat fout liep/loopt.
