Iran vuurde zo’n 180 ballistische raketten af richting Israël. De luchtafweer kon de schade beperken.
Iran heeft 200 raketten afgevuurd op Israël, waaronder een aantal hypersonische raketten. Dat bevestigt de Iraanse staatstelevisie. Volgens de Iraanse Revolutionaire Garde heeft 90 procent van de raketten doel geraakt. Het Iraanse leger waarschuwt nog dat het "alle infrastructuur" van Israël zal aanvallen, in het geval van een Israëlische vergeldingsaanval voor de raketaanval.
Netanyahu’s Vergelding
“Ze hebben een grote fout gemaakt en zullen ervoor boeten,” klonk het dreigend. Na koortsig overleg met zijn veiligheidskabinet – waarbij de toon niet bepaald die van thee met koekjes was – zwoer hij dat de vergelding niet lang op zich zou laten wachten.
Raketten versus Iron Dome: een strijd in de lucht
Volgens de Israëlische militaire bronnen sloeg Iran toe met een salvo van maar liefst 180 raketten, alsof ze wilden bewijzen dat hun lange arm reikt tot diep in de kern van Israël. Het beroemde Iron Dome-systeem werkte echter zoals het ontworpen is: scherp, efficiënt en meedogenloos. Het onderschepte het grootste deel van de projectielen.
Maar natuurlijk is elke raket die de grond bereikt er één te veel. Schade werd gemeld op verschillende plaatsen. In de stad Gedera, centraal gelegen in Israël, kon je de echo van de inslag nog voelen terwijl de inwoners de ravage op straat aanschouwden: een zwaar beschadigd schoolgebouw, kinderen die met grote ogen naar de kraters staarden alsof het maanlandschappen waren. Op de Westelijke Jordaanoever was het minder onschuldig: hier verloor een Palestijn het leven door een inslag, als triest gevolg van het geweld dat steeds verder uit deint over het Midden-Oosten.
Twee waarheden
Iran beweerde ondertussen dat maar liefst 90 procent van hun projectielen hun beoogde doelen hadden getroffen . De ene waarheid i de andere niet. Isarël beweert dat de meerderheid van de Iraanse raketten de Israëlische bodem nooit hebben bereikt.
Netanyahu’s dilemma: wanneer terugslaan?
Voorlopig hield Netanyahu de lippen stijf op elkaar over de aard van de vergelding. Misschien een tactische stilte, wellicht om de spanning op te voeren of om Iran in onzekerheid te laten over de onvermijdelijke reactie. Eén ding was duidelijk: de Israëlische oorlogsmachine was nog lang niet moe, ondanks de vlagen van geweld die het land de afgelopen weken teisterden. Legerwoordvoerder Hagari benadrukte in een cryptische boodschap dat Israël zou terugslaan “op een moment dat wij kiezen” – een zin die deed vermoeden dat de tegenaanval al in de steigers stond.
Not impressed
Iran toonde zich echter niet geïntimideerd. In een reactie via X liet de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Araghchi geen ruimte voor misverstanden: als Israël terug zou slaan, zou Iran een nog grotere storm van raketten ontketenen. En ditmaal, waarschuwde hij, zouden de klappen harder zijn. Araghchi zette zichzelf neer als een beschermer van Iran, dat volgens hem enkel handelde uit zelfverdediging tegen wat hij omschreef als "Israëlische genocide in Gaza en Libanon".
Situatie onduidelijk
Details over het Israëlische grondoffensief tegen Hezbollah in Libanon blijven ondertussen schaars. De militairen waren inmiddels de grens overgestoken, maar beelden van de verwoestingen die ze daar aanrichten, blijven vooralsnog beperkt. Wat wel duidelijk is, is dat het Israëlische leger van plan is om elke Hezbollah-voetafdruk in het zuiden van Libanon met de grond gelijk te maken. Waar militairen door de dorpen trokken om infrastructuur te slopen en vijandelijke netwerken onklaar te maken, blijft het militaire nieuws deze nacht vaag – alsof Israël zelf kiest wanneer het zijn kaarten op tafel legt.
Een regio op de rand van de afgrond
Het Midden-Oosten lijkt steeds meer op een kruitvat dat wacht op de juiste vonk om alles in lichterlaaie te zetten. De Israëlische vergelding hangt als een donkere wolk boven Iran, terwijl Hezbollah stilletjes op zijn kans wacht om terug te slaan. Terwijl het geweld escaleert, breidt het slagveld zich verder uit: van Gaza naar Libanon, van Tel Aviv naar Beiroet, met de dreiging van nog meer doden, vernietiging en onuitwisbare wonden die de regio steeds dieper splijten.
De vraag is niet langer of de vergelding komt, maar wanneer deze komt – en hoe hard deze zal inslaan.
België veroordeelt Iraanse aanval en roept op tot de-escalatie
De Iraanse aanval op Israël is dinsdag "ten scherpste" veroordeeld door België. Dat heeft Hadja Lahbib, de uittredende minister van Buitenlandse Zaken, medegedeeld via de sociaalnetwerksite X.
Lahbib roept ook op tot een "onmiddellijke de-escalatie door alle partijen" en tot "de bescherming van burgers in de hele regio".
Daarnaast beklemtoont de minister nogmaals de noodzaak tot een onmiddellijk staakt-het-vuren en de vrijlating van de gijzelaars in de Gazastrook. "De vredesbesprekingen moeten dringend worden hervat. Wij roepen alle leiders op hun verantwoordelijkheid te nemen."
