Het gebrek aan leiderschap maakt slachtoffers.
In de Wetstraat klinkt kritiek op het leiderschap van premier Wilmès. Correctie: het gebrek aan leiderschap. Wanneer Frankrijk maatregelen neemt, dan schrijven de kranten: “Macron verlengt.” In ons land geeft men de cijfers van België, Wallonië, Brussel en Vlaanderen.
Ons land is uitbesteed aan wetenschappers. Zij mogen de lastige aankondigingen doen en het Belgische volk wijzen op hun verantwoordelijkheid, maar zij missen de autoriteit om dat af te dwingen. Het is een goede zaak dat de overheid zich laat adviseren door de wetenschap, maar het is niet aan de wetenschap om het land te besturen. Mensen hebben nu eenmaal niet de zelfdiscipline om de zachte raad van professoren op te volgen. Engeland zou zonder een Churchill wellicht de oorlog niet hebben gewonnen.
Waar was Wilmès toen iedereen wist dat het goede weer van het paasweekend tot massaal foert-gedrag zou leiden? Waar was het leiderschap toen onze woonzorgcentra ten prooi vielen aan de besluiteloosheid? Is de corona-moeheid niet ten dele toe te schrijven aan het gebrek aan duidelijkheid, leiderschap en verantwoordelijkheid?
In de Wetstraat is men luidop beginnen twijfelen aan het hernieuwen van het mandaat van Wilmès. En ook dat is geen goede zaak. Als men straks de ruimte neemt om voor een volwaardige regering te gaan in plaats van voor een minderheidsregering, dan zal de versnippering totaal zijn en woekert de besluiteloosheid als nooit te voren.
België is ziek - niet alleen van Covid-19 - en strompelt verder op een pad vol goede bedoelingen.
