Eind januari vorig jaar vlogen er wel meer brandbommen door de lucht in het Mechelse. Aan molotovcocktails geen gebrek, op een bepaalde avond werden er zelfs op drie verschillende plaatsen bommen gegooid. Eentje daarvan zocht zijn weg richting gerechtshof, waarna een ventilator en elektriciteitskabel in de fik schoten. Een andere bom werd naar het Huis van de Mechelaar gemikt, terwijl een derde op het asfalt van de Vaartdijk belandde. Wat de bedoeling was van die laatste blijft een mysterie.
Hoewel de schade al bij al meeviel, was het wel de talk of the town. De procureur vorderde voor beide beklaagden vier jaar, eventueel gekoppeld aan voorwaarden. De openbare aanklager noemde de feiten zelfs hallucinant.
Waarom W.V en G.P, buren van elkaar, de bommen wierpen, blijft tot op vandaag onduidelijk. Volgens één van de advocaten zou alcohol en frustratie aan de basis liggen. Pas achteraf kwam het besef van en besefte hij dat wat hij had gedaan, eigenlijk niet door de beugel kon. De advocaat van G.P, de andere beklaagde, ging voor de vrijspraak. Volgens hem was zijn cliënt helemaal niet aanwezig en had hij geen weet van de plannen van W.V.
De rechter was overduidelijk in een milde bui. Hij veroordeelde W.V tot een celstraf van vier jaar met probatie-uitstel, terwijl G.P. er met drie jaar voorwaardelijk vanaf kwam. Hij wees wel op de stommiteit van de heren en het gebrek aan normbesef. Indien de kerels de voorwaarden blijven naleven, moeten ze niet terug de cel in.
