Marokko heeft via de DGED en de ambassadeur in Polen een grote rol gespeeld in de corruptiezaak van het Europees parlement.
De beïnvloeding verliep via Pier Antonio Panzeri en zijn Brusselse ngo. In die ngo werden de corrputiegelden verzameld. Ook de echtgenote en dochter van Panzeri werden omgekocht door Marokko.
Een spilfiguur in het dossier is zeker de Marokkaanse ambassadeur in Polen: Abderrahim Atmoun. Dat schreven we hier.
Van de Marokkaanse inlichtingendienst DGED zouden 2 spionnen betrokken zijn: Mohammed Belharace (ook: Belharache) en een andere niet genoemde inlichtingenofficier. Straffer is dat zelfs Mansour Yassine (ook: Mohammed Yassine Mansouri), de huidige topman van die inlichtingendienst, een grote rol heeft gespeeld in de corruptiezaak. Belharace, eveneens een Marokkaanse inlichtingenofficier, heeft volgens de VSSE de contacten met de groep geïnitieerd.
De Direction Générale des Études et de la Documentation (DGED) is de buitenlandse inlichtingendienst van Marokko, onder gezag van de Administratie voor Nationale Defensie. De huidige algemeen directeur van de DGED is Mohammed Yassine Mansouri, die studeerde bij Mohammed VI aan het Royal College en eerder Maghreb Arabe Press leidde.
Mansouri (op een zeldzame foto hier) werd op 14 februari 2005 door Mohammed VI in de functie benoemd. Het agentschap werkt vaak samen met zijn interne tegenhanger, de DGST.
Volgens meerdere bronnen werd door Marokko getracht om invloed te verwerven in Brussel. Vergaderingen, gesprekken, diners met de hoogste leiders van de geheime diensten van Rabat zijn een constante van dit systeem. Ook geld en cadeaus waren prominent aanwezig.
Panzeri zelf vloog naar Marokko om de topman Yassine in juli 2021 te ontmoeten en volgens de Belgische diensten, die met zekerheid bevestigen dat de bijeenkomst op zijn minst georganiseerd was, zou het doel van de bijeenkomst zijn geweest om de toekomstige "strategie" van het Europees Parlement te bespreken. (In mensentaal: de VSSE wist van de vergadering, maar weet niet of deze effectief is doorgegaan).
Spion Belharace kon permanent rekenen op de bemiddeling van de diplomaat/ambassadeur uit Warschau: Abderrahim Atmoun. Er zijn volgens de VSSE bewijzen dat het een volwaardige "staatsmachinerie" was. Dat betekent dat de opdracht vanuit de hoogste regionen kwam.
Als dat effectief klopt, dan is de betrokkenheid van Marokko bewezen in deze zaak en wordt het een explosieve mix die de verhouding tussen Marokko enerzijds en ons land, de EU en andere Europese landen anderzijds op scherp zal stellen.
Cynisch is wel dat de VSSE (na een tip van een andere dienst) de rol van de DGED ontdekt heeft en dus deze spionnen ontmaskerd heeft. De VSSE en de DGED werken immers vaak en goed samen. In de toekomst zal die samenwerking moeilijker zijn.
Alle informatie werd in eerste instantie immers verzameld door de VSSE, d.w.z. de Belgische geheime diensten. De drie Marokkanen van deze "kliek" werken volgens de VSSE samen met de Marokkaanse diensten, dat staat "buiten kijf".
De rol van de ambassadeur die zich langs de as Warschau-Brussel beweegt, staat centraal. De VSSE: “Iedereen neemt uiteindelijk bevelen van hem aan.”
Maar er is één schakel die nog belangrijker is in deze keten die rond het Europees Parlement is aangescherpt: Mansour Yassine, directeur-generaal van de DGED. De drie (de 2 spionnen en de ambassadeur) ontmoetten hem regelmatig. Doel: bespreek de "strategie" van het Europees Parlement. En beïnvloed het. Een beetje zoals Qatar dus. De beïnvloeding verliep onder andere via Panzeri, zijn vrouw en dochter. Een bom van een dossier dus.
