De dramatische 204 besmettingen van vrijdag waren er een dag later maar 152.
Zondag werd door Erika Vlieghe in ‘De Zevende Dag’ herhaald dat hun voorspellingen kloppen en dat het cijfer van 204 nieuwe besmettingen - waarop het Overlegcomité besloot om alle versoepelingen van tafel te gooien - niet de enige reden was om alles op slot te houden. Het eenmalige cijfer van 204 werd zondag als niet relevant onder de tafel geveegd en ze verwees naar de voorspellende statistieken van de wetenschappers die in een persconferentie van De Croo als een soort van voorprogramma aan ons was aangeboden. Voor de wetenschappers is het duidelijk, de cijfers stijgen. Maar is dat wel zo? Hoe dan ook blijft het merkwaardig dat uitgerekend vrijdag er een plotse piek van 204 werd opgetekend.
Ondertussen zijn we alweer enkele dagen verder en de aangekondigde evaluatie van vrijdag zit er aan te komen. De voorspelde dramatische uitbraak blijft uit en we zitten weer op het niveau van vorige week. Een (te) hoog plateau weliswaar, maar ook geen putsch van de varianten. Ook de dramatische gevolgen van het heropenen van de kapsalons blijven uit.
Voor Vlaams minister-president Jan Jambon (N-VA) is er geen discussie: de versoepelingen die vorige vrijdag op tafel lagen voor het Overlegcomité, moeten nu vrijdag gewoon opnieuw besproken worden. “We zitten nu ongeveer op het punt waar we een week geleden ook zaten”, zei Jambon dinsdagmiddag in het Vlaams Parlement. Hij vermoedt dat er vrijdag sprake was van “een eenmalige opstoot”. Ondertussen stijgen het aantal nieuwe besmettingen even sterk als het aantal testen: met 9 procent (in vergelijking met vorige week woensdag).
Versoepelen we dan op vrijdag? De weerstand blijft groot. Frank Vandenbroucke (SP.A) spreekt nog altijd over “zorgwekkende vasstellingen”. “De cijfers stijgen niet exponentieel, maar ze stijgen wel”, zegt biostatisticus Geert Molenberghs, en volgens Steven Van Gucht is het "nog te vroeg".
En zo zijn we weer naar af en concluderen de wetenschappers unisono: “Het is aan de politiek om te beslissen.”
Wel, misschien moet dat maar eens gebeuren. Zonder zeuren dan wel.
