Miranda Ulens: "Onze sociale verworvenheden worden met 80 jaar teruggedraaid."
De lont in het sociale kruitvat is ontstoken. De sociaal-economische 'supernota' van Bart De Wever heeft een storm van verontwaardiging ontketend bij de socialistische vakbond. ABVV-topvrouw Miranda Ulens is er niet over te spreken. Voor haar is het document niet enkel "onaanvaardbaar", maar zelfs ronduit "asociaal". Daarmee wordt het voor Vooruit, de partij van haar politieke kompaan Conner Rousseau, nóg moeilijker om vol te houden in het zogenaamde Arizona-verhaal. Volgens Ulens zet De Wevers nota onze hard bevochten sociale verworvenheden decennia terug. “Dit draait de klok met 80 jaar terug”, fulmineert ze.
Van mateke Conner had ze niks gehoord
Ulens was naar eigen zeggen al voorbereid op een harde rechtse draai, maar wat ze afgelopen weekend in de kranten las, sloeg haar toch met verstomming. De bom barstte pas echt nadat De Wevers nota uitlekte, iets waar ze haar "mateke" Conner Rousseau niet van beschuldigt. "Hij heeft het loyaal gespeeld", stelt ze. “Geen lekken van zijn kant. Maar wat een koude douche toen ik de inhoud zag!”
Patronaat op de barricaden
De vergadering van het uitgebreid bureau van het ABVV eerder deze week kon niet anders dan tot één conclusie komen: De Wevers besparingen en hervormingen moeten van tafel. En dat staat in schril contrast met de reactie van de werkgevers. Voka, Unizo en VBO beten zich al vast in de supernota en riepen massaal op om de Arizona-onderhandelingen niet te laten verzanden. Voor Ulens is dat veelzeggend. “Als zelfs het patronaat begint te smeken om door te gaan, weet je hoe scheef dit staat”, aldus een scherp geformuleerde opmerking van de vakbondsvrouw.
"Dit is geen toekomst, maar afbraak"
De lijst van struikelblokken in de nota is lang. Twee miljard euro aan pensioenhervormingen, halvering van het budget voor wetenschapsbeleid en ontwikkelingssamenwerking, en zelfs forse besparingen bij de NMBS: voor Ulens komt dit neer op het ontdoen van onze samenleving van essentiële diensten en sociale vangnetten. “Is dit de toekomst voorbereiden? Of is het gewoon afbraakpolitiek?”, vraagt ze zich af.
De arbeidsmarkt onder vuur
Wat Ulens nog het meest tegen de borst stuit, is de voorgestelde flexibilisering van de arbeidsmarkt. Ze schetst een donker scenario: overuren die normaal worden, werkuren die over een heel jaar worden berekend en de plafonds voor flexijobs die worden gesloopt. “Mensen gaan tot middernacht werken, zonder enige compensatie. Hoe ga je dat combineren met een gezin?”, stelt ze retorisch.
Daarbij komt de aanval op de loonindexering. De koppeling van de index aan netto-uitbetalingen, gekoppeld aan een inflatie van minimaal vier procent en minder doorwerking van de stijgende prijzen van fossiele brandstoffen, is een doorn in het oog van de vakbond. Ulens noemt het ronduit oneerlijk. “En voor wie werken we nog? Flexibeler voor minder loon, dat is wat de werkende bevolking te wachten staat.”
Grote kloof met de MR
De interne verdeeldheid binnen de Arizona-onderhandelingen lijkt groter dan ooit. Terwijl de werkgevers én de MR smeken om een deal, wringt het bij Vooruit. De socialistische partij staat onder zware druk van hun eigen vakbond en wordt nu geconfronteerd met de vraag of ze deze hard-rechtse koers kunnen steunen. “Een sociaal-democratische partij moet hierin heel goed nadenken”, zegt Ulens. “Dit is aartsmoeilijk voor hen. Er moet respect zijn voor elke stem aan de onderhandelingstafel, niet enkel voor de hardste roepers.”
Met een scherpe boodschap aan bemiddelaar Maxime Prévot sluit Ulens haar betoog af. “Vergeet die nota en begin opnieuw, van een wit blad.”
(Foto: screenshot YouTube/ABVV/FGTB)
