Metissen willen geld in plaats van excuses.
Een metis is een proper woord voor mulat. Ze hebben doorgaans een witte Europese vader en een Afrikaanse moeder. Ons land ging in de koloniale tijd niet bepaald correct om met deze ”minderwaardige witten”. Metissen waren tegelijkertijd een logisch resultaat van de koloniale staat en een bedreiging hiervoor. Door hun dubbele afkomst pasten ze niet in het koloniale systeem dat gebaseerd was op een raciale verdeling.
Ons land was naar Afrika getrokken onder mom van het beschaven van de zwartjes en in die ambitie pasten de halve-zwartjes niet. En dus zaten de Blanke Belgen met een “mulattenprobleem” dat niet zomaar op te lossen was. God schiep de blanke en de zwarte mens, de duivel maakte de ‘mulat’, ook wel ‘kind van de zonde’ genoemd. Als ze toch geboren werden, mochten de missieposten het oplossen.
De metissen werd weggenomen van hun familie en gedropt in de posten van God. Zestig jaar later klagen vijf vrouwen de Belgische staat aan wegens ontvoering, mishandeling, het gescheiden worden van hun families en het wegnemen van hun identiteit. De excuses van Charles Michel in 2019 zijn niet voldoende voor de vijf vrouwen die de Belgische staat voor de burgerlijke rechtbank hebben gedaagd.
"De Belgische staat zou beter een voorbeeld nemen aan wat die andere landen al hebben gedaan om hun fouten te herstellen", zegt advocaat Olivier Marchand in ‘Het Nieuwsblad’ Ons land zou zich moeten laten inspireren door Canada en Australië die herstelmaatregelen troffen voor inheemse kinderen, net zoals Nederland en Frankrijk, die hetzelfde deden voor misdrijven tijdens hun koloniaal bewind.
In feite komt het neer op een een provisionele schadevergoeding van 50.000 euro voor elk van de vijf vrouwen, en de aanstelling van een expert die de echte morele schade moet vaststellen.
De vraag is in hoeverre een huidige generatie moet opdraaien voor een vroegere generatie die andere normen hanteerde. Een moeilijke discussie. De vraag is of je met geld kan goed maken wat excuses niet kunnen.
