Meervoudig kindermoordenaar Marc Dutroux krijgt begin 2002 bezoek van Jean-Marie Dedecker, dan VLD-senator. Dedecker heeft als verkozene het recht om elke gedetineerde te bezoeken.
De media ontdekken 3 weken later dat Dedecker bij zijn bezoek vergezeld was van een journalist van het VTM-programma Telefacts (nu DPG Media). Dedecker ontkent dat dan. Bij Telefacts wil men in eerste instantie geen commentaar kwijt.
Snel wordt duidelijk dat de journalist Thomas Van Hemeledonck is. Het gesprek met Dutroux duurde anderhalf uur.
"Nee, ik ben niet met een doos pralines op nieuwjaarsbezoek geweest bij Dutroux, zoals sommige kranten doen uitschijnen", reageert Jean-Marie Dedecker de volgende dag. "Ik haat die man. Maar op 18 november (2001) schreef hij mij een brief, waarin hij vroeg om me te kunnen zien. Hij wou iets onthullen in het algemeen belang, waarover nog niets bekend was."
En de senator ging prompt op die uitnodiging in? "Dat is mijn taak als senator", zegt Dedecker. "Ik ben trouwens al eerder bij gevangenen op bezoek geweest. En als Osama Bin Laden mij uitnodigt voor een gesprek, ga ik daar ook op in." Dedecker was niet alleen.
"Thomas Van Hemeledonck, een journalist van VTM, wist dat ik Dutroux zou bezoeken en is er tot mijn grote verbazing probleemloos in geslaagd mee binnen te glippen. Is het mijn taak om die man tegen te houden?"
Ook VLD'er Karel De Gucht vindt het bezoek "onaanvaardbaar".
"Een stunt. Niets meer, niets minder", zo reageren Paul en Betty Marchal. "Het hele dossier is al complex genoeg. Ik vrees dat met zulke acties het onderzoek naar de vaantjes geholpen wordt."
Dedecker ontkent dat hij Van Hemeledonck binnen heeft geloodst. "Hij heeft gewoon gebruikgemaakt van de situatie. Maar ik wist niet dat hij het gesprek zou opnemen en het zou gebruiken voor een televisieprogramma. Tijdens het gesprek werden we om de zeven en een halve minuut gecontroleerd door cipiers. Die hebben niet ingegrepen, er gebeurden dus geen dingen die niet door de beugel konden."
Minister van Justitie Marc Verwilghen reageert geschokt toen hij hoorde dat Dedecker en de journalist samen met Dutroux hadden gepraat. "Senator Dedecker heeft op schandalige wijze gebruikgemaakt van zijn statuut", zegt Johannes Thuy, woordvoerder van Verwilghen. "Dedecker had van de minister de toestemming gekregen om samen met zijn medewerkster Dutroux te bezoeken. Voor een derde persoon bestond die toelating niet." Ook de gevangenisdirectie treft schuld, meent Thuy. "Die heeft niet gecontroleerd of die journalist wel binnen mocht." Minister Verwilghen heeft een uitgebreid onderzoek bevolen. Onder meer om uit te maken of journalist Van Hemeledonck een strafbaar feit heeft gepleegd.
Senaatsvoorzitter Armand De Decker weet nog niet welke sancties hij gaat nemen. "Kamerleden en senatoren kunnen gevangenissen bezoeken om zich te vergewissen van de algemene toestand, niet om individuele gesprekken te voeren. En ze zijn hoe dan ook verantwoordelijk voor mensen die bij hen zijn."
Luc Van Der Kelen van Het Laatste Nieuws is woedend: “Walgelijk is het enige goede woord voor het bezoek van Jean-Marie Dedecker aan Marc Dutroux in de gevangenis van Aarlen. Bedrog en misbruik van zijn mandaat met de bedoeling om een interview op tv te versieren ten koste van vier vermoorde kinderen.”
“Het zijn methodes die men in een fascistisch regime zou verwachten. We hebben te doen met een nieuwe Degrelle. En waartoe heeft het gediend? Dedecker heeft bewezen dat gevangenisdirecteurs een parlementslid met alle respect ontvangen. In Amerika bestaan er procedures om een president af te zetten. Het zou niet misstaan om zoiets in ons parlement te introduceren.”
In de heisa met Dedecker wordt het interview met Dutroux wel ondergesneeuwd.
Volgens Marc Dutroux bestaan er immers wel degelijk pedofiele netwerken. Dat zegt hij in die spraakmakende reportage van Telefacts. De reportage is gemaakt met geluidsmateriaal dat clandestien werd opgenomen in de gevangenis van Aarlen.
De journalist van Telefacts bracht begin januari (3 of 4 januari) een 'bezoek' aan Marc Dutroux. Hij werd naar binnen geloodst door senator Jean-Marie Dedecker, die hem voorstelde als zijn 'collaborateur', zodat hij als chauffeur van de senator werd aangezien.
Ook Solange Cluyts, hoofd van de cel Mensenhandel van het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding, was erbij.
Dutroux: “Ik heb Julie en Melissa opgesloten in de kelder van mijn huis. Dus ik ben niet onschuldig. Ik heb An en Eefje opgesloten in de kelder van mijn huis. Dus ik ben niet onschuldig. Ik ben absoluut schuldig, maar iedereen moet zijn verantwoordelijkheid opnemen.”
Dutroux nog: “Er bestaat wel degelijk een netwerk, met allerlei criminele vertakkingen. Ik stond geregeld in contact met de mensen die deel uitmaakten van dat netwerk. Maar het gerecht wil die piste niet onderzoeken. Het enige dat hen interesseert, is Michèle Martin en mezelf voor de rechter brengen. Zo snel mogelijk. Alle andere informatie wordt in de vuilnisbak gegooid.”
Maar wie zat dan wel achter die ontvoering van Julie en Melissa en waarom? "Het is niet aan mij om de reden op te geven. Het is aan het gerecht om dat uit te zoeken (...). Er bestaat een polycrimineel netwerk. Ik ben in contact geweest met mensen van dat netwerk. Maar justitie wil in die richting niet zoeken. Men probeert alle aanwijzingen af te stoten. Men steekt ze in de vuilnisbak. Men wil alleen mij, Martin en Lelièvre overhouden, en met ons dan naar assisen trekken. Trouwens, als het niet Dutroux is die Julie en Melissa heeft ontvoerd, dan is het iemand anders. Maar dat wil men niet onder ogen zien."
Dutroux tot slot: “Waarom zijn de kinderen ontvoerd? Niet alleen om bij Dutroux in de kelder te zitten. Maar uitgerekend die piste wil niemand onderzoeken.”
Naast de schokkende verklaring van Dutroux beschikt de Telefacts-redactie ook over bijna 500 brieven en andere geschreven documenten die een heel ander licht werpen op een aantal feiten.
Zo blijkt dat de hele juridische discussie over het gevangenisregime van Dutroux een regelrechte farce is. De advocaten van Dutroux argumenteren immers al enige tijd dat hij dieetvoeding nodig heeft, omwille van zijn suikerziekte. Om die reden werd Dutroux het jaar daarvoor ook enkele dagen overgebracht naar de gevangenis van Brugge. Maar in één van zijn brieven haalt Dutroux zichzelf onderuit: “Ik heb geen suikerziekte,” luidt het in een brief eind 2001.
Zijn zogenaamde verklaring om na de dood van Julie en Melissa nog meer meisjes te ontvoeren is stof voor psychiaters: “Het allerergste wat me ooit is overkomen, is de dood van Julie en Melissa. Hun dood heeft me zo geschokt dat ik ervan overtuigd was dat ze nog altijd bij mij woonden, terwijl ze al lang dood waren. Ik werd zo depressief dat ik uiteindelijk heb besloten Julie en Melissa te vervangen door een ander meisje, Sabine. Zij heeft me over de dood van Julie en Melissa geholpen.”
In de reportage, waar ruim zes maanden is aan gewerkt, komen ook verschillende deskundigen en politici aan het woord, alsook de ouders Marchal, Lambrecks en Russo.
Dedecker wordt later gestraft voor zijn actie.
Foto: screenshot repo Opening Zwembad Middelkerke toespraak Jean Marie Dedecker - Lekker en Genieten - YouTube
