Kerstekind Rousseau verwacht kadootjes van de drie koningen.
Bouchez (MR): 7,5 procent van de stemmen, Rousseau(sp.a): 6,7 procent van de stemmen, en toch bepalen deze twee heren de koers van de formatie. Boucher als stoorzender en intrigant die ter meerdere eer en glorie van zichzelf brandjes sticht. Rousseau, die in het midden van het bed ligt en zich de luxe permitteert om zijn voorwaarden te stellen. En dat zijn er nogal wat: meer koopkracht, lagere facturen, de herinvoering van de pensioenbonus, een verhoging van de laagste uitkeringen, meer geld voor de zorg, praktijktesten en een vermogenswinstbelasting. Ethische dossiers zoals een soepelere abortuswetgeving staan niet in zijn nota. De jonge socialist kent zijn catechismus en weet dat de CD&V de kerk liefst in het midden houdt.
405 dagen na de verkiezingen en we staan eigenlijk nog nergens. De drie informateurs lijken alleen maar bezig met het binnenhalen van de vierde man: socialist Rousseau. Maar is dat wel nodig? Want is Vivaldi wel levensvatbaar? Het is heel stil aan de overkant bij N-VA en al even stil aan die andere overkant bij de PS. Stilte voor de storm? Want hoe dan ook blijft er nog altijd die ene grote vraag: N-VA en/of PS?
