Binnenkort doet de Raad voor de Journalistiek een uitspraak over een klacht van minister Dalle.
Dat Dalle naar de Raad voor de Journalistiek trok, is best merkwaardig. In eerste instantie is het niet uitgesloten dat de minister bakzeil haalt. Die kans is uiteraard klein, maar je weet maar nooit.
Het probleem is vooral dat het ongepast is dat een lid van de Vlaamse regering een nieuwsmedium aanvalt. Dalle wil hiermee naar eigen zeggen een voorbeeld stellen. "Handelswijzen in strijd met de Code van de Raad voor de Journalistiek moeten streng veroordeeld worden.”
Wie dus een stuk wil schrijven, moet die strenge regels dus naleven. Ik kan je garanderen: dan worden er nog weinig artikels gepubliceerd in Vlaanderen.
Neen, dan was de strategie van prins Laurent beter.
Ik klap even uit de biecht, zoals dat zo mooi heet. Een paar jaar geleden verscheen een groot artikel over prins Laurent in een weekblad. Monseigneur was niet helemaal tevreden over een aantal elementen en de prins had nog gelijk ook.
Zonder duidelijke reden had de eindredactie een aantal zaken opgeleukt (lees: veranderd) waardoor er een aantal factuele fouten in het artikel stonden. Pijnlijk voor mij was dat ik aan de basis lag van de oorspronkelijke informatie. Geluk bij een ongeluk was dan weer wel dat mijn naam niet onder het stuk stond.
De prins wilde het blad aanklagen bij de Raad voor de Journalistiek, maar besliste na wijs beraad om dat niet te doen. Het zou een beetje vreemd zijn dat een prins een magazine zou aanvallen. Bovendien was ook dan - net zoals bij Dalle - niet helemaal zeker dat de prins gelijk zou halen. En nadien zou er nog eens heisa zijn in de media. Laurent communiceerde dan maar gewoon in de media.
Net zoals bij de prins had Dalle beter zijn punt ook gewoon in de media gemaakt. Laat ons hopen dat regeringsleden er geen gewoonte van maken om journalisten voor een raad te slepen. Die raad zal anders veel werk hebben.
