“Als ze de bonnetjes niet heeft bijgehouden, kan ze het geld dat is afgehaald beter uit eigen zak terug betalen.”
Afgaande op de persconferentie van El Kaouakibi, gisteren, lijkt het erop dat het wit konijn niet echt goed begrepen heeft waar het om draait. Mensen zij gedegouteerd van het politieke profitariaat, de zakkenvullers zeg maar, die met hun centjes niet doen waar die centjes voor bedoeld zijn. Wanneer je na de verdachtmaking van gesjoemel, afkomt met een bataljon advocaten - die voor een niet-gesubsidieerde kiezer - onbetaalbaar zijn, geef je niet echt het juiste signaal. Dat ze bovendien Johan Vande Lanotte als advocaat inhuurde om het woord te doen, lijkt op een collegiale depannage. Het feit dat Vande Lanotte socialist is en El Kaouakibi haar centen krijgt van de liberalen, versterkt de geloofwaardigheid niet, integendeel.
De centjes zijn blijkbaar nog niet op, want naast Johan Vande Lanotte, hadden ook de gebroeders – advocaten – Omar en Mounir Souidi en zakenadvocaat Joris Vercraeye zich over de audit mogen buigen. Vande Lanotte bracht een overvloed aan details om tot de volgende conclusie te komen: “Ze zijn niet op een persoonlijke verrijking door mevrouw El Kaouakibi gestoten, wel op een lange lijst van slordigheden." Er was een gebrek aan transparantie, het rekeningnummer van Let's Go Urban belandde op verkeerde facturen en ze kan bijvoorbeeld geen uitleg geven voor enkele keren dat er cash geld is afgehaald met een van de vier bankkaarten van LGU. "Er waren vier mensen die de code hadden. Ik heb mevrouw gezegd dat ze, wanneer die bonnetjes niet zijn bijgehouden, ze die nu beter uit eigen zak kan terugbetalen.”
Of ‘mevrouw’ met deze vertoning heeft duidelijk gemaakt dat er alleen maar rook was en geen vuur, valt te betwijfelen. Ze vindt het alvast "geen schande om te vallen en het is perfect mogelijk om weer recht te krabbelen.”
